Αγρίνιο, παρ’ ολίγον πρωτεύουσα του Ν. Αιτ/νιας, αφού το Μεσολόγγι για ιστορικούς -και όχι μόνο- λόγους κατέλαβε τα πρωτεία και εμείς οι Αγρινιώτες παλεύουμε να το χωνέψουμε, αλλά δυστυχώς παραμένουμε ακόμη με έντονα προβλήματα πέψης!
Αγρίνιο, μια πόλη όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα, πέρασα την εφηβεία μου και έζησα το πρώτο μου μεγάλο ψυχολογικό σοκ -γιατί ακολούθησαν και αλλά φυσικά– τις πανελλήνιες εξετάσεις- που ευτυχώς όμως μου άνοιξαν την πόρτα για αξέχαστα και υπέροχα φοιτητικά χρόνια!
Αγρινιο….έρχομαι, μένω για λίγο, φεύγω για πολύ, ξανάρχομαι, ξαναμένω για λίγο, ξαναφεύγω για πολύ, ξανάρχομαι…. και πάει λέγοντας! Λέγοντας τι; Λέγοντας μάλλον πως κάτι συμβαίνει με αυτή την πόλη, κάτι που δεν με αφήνει να ξεκαθαρίσω αν τελικά μου αρέσει ή την αντιπαθώ! Και μετά από αρκετές συζητήσεις με αδέρφια, φίλους και γνωστούς για την πόλη «μυστήριο» ,αποφάσισα να φτιάξω μια λίστα με πράγματα που απεχθάνομαι στο Αγρίνιο και να τα μοιραστώ μαζί σας
Δεν μου αρέσουν οι δρόμοι, μικροί, στενοί, άχαροι! Πού είναι οι μεγάλες λεωφόροι (βλ. Αθήνα) με τις δυο και τρεις λωρίδες κυκλοφορίας που γουστάρεις να οδηγείς; Για να μην αναφερθώ στο χάλι των εθνικών οδών μιας και μιλάω για την πόλη του Αγρινίου.
Δεν μου αρέσουν οι οδηγοί αυτής της πόλης διότι καθημερινά μού επιβεβαιώνουν ότι τον Κ.Ο.Κ. τον έχουν στο μυαλό τους ως το γνωστό γλυκό που βρίσκουμε στα ζαχαροπλαστεία, ομολογουμένως πεντανόστιμο! Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το φλας και τα alarm είναι δυο τόσο άγνωστες λέξεις στο λεξιλόγιο κυρίως των ανδρών Αγρινιωτών οδηγών
Δεν μου αρέσει που αν μια μέρα ξυπνήσεις λίγο αργά, π.χ μετά τις 12 το μεσημέρι, αποκλείεται να βρεις τυρόπιτα σε φούρνο!! Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν και οι τυρόπιτες, ζαμπονοτυροπιτες, κρουασάν φούρνου κ.α. «χτυπάνε κάρτα» μέχρι στις11 π.μ το πολύ!
Δεν μου αρέσει που κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και τις βραδινές ωρες! Δεν μπορείς να φας τίποτα απέξω αργά τη νύχτα…ίσως γιατί όλοι είναι fit και μετά τη…1.00 ας πούμε, ό,τι και να φας ξέρουν ότι θα γίνει λίπος! Μα κουμάντο στις θερμίδες θα μου κάνουν;
Δεν μου αρέσει που οι πεζοί στα πεζοδρομία ή και στους δρόμους ακόμα, δεν έχουν καμία αίσθηση και αντίληψη του χώρου. Hello! σκέψου λίγο ότι όταν περπατάς μπροστά, πίσω, αριστερά και δεξιά σου υπάρχουν και άλλοι απλοί θνητοί που θέλουν να συνεχίσουν την πορεία τους χωρίς εμπόδια.
Δεν μου αρέσει που είναι αδύνατο να έχω την ελευθέρια της μοναξιάς σε αυτή την πολη. Θέλω να περπατήσω μόνη μου στους άχαρους, όπως προαναφέρθηκε δρόμους, αδύνατο, θα συναντήσω γνωστούς!
Θέλω να πάω για ψώνια ΜΟΝΗ MOY. Αδύνατον, θα συναντήσω γνωστούς!
Θέλω να πάω για καφέ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Αδύνατον, θα συναντήσω γνωστό, που θα με λυπηθεί κιόλας που είμαι μόνη μου και θα καθίσει μαζί μου για παρέα Μα σου είπα να κάτσεις ρε φιλε; Σου έδειξα εγώ ότι θέλω ΠΑΡΕΑΑΑΑΑ;
Θέλω να πάω στο ΑΤΜ να βγάλω λεφτά. Αδύνατον, θα συναντήσω κάποιον γνωστό που θα κολλήσει δίπλα στο μηχάνημα την ώρα της ΔΙΚΗΣ μου συναλλαγής!
Και εντάξει, δεν φτάνει που μόνος σου το ξεχνάς να κάνεις κάτι σε αυτή την πόλη… Βγαίνεις έξω με παρέα, φίλες φίλους -και όχι μόνο- αφού ποτέ δεν είσαι σίγουρος για την σύσταση της παρέας, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι όλο και κάποιον θα συναντήσεις που θα έρθει να καθίσει μαζί σου για να μάθει τα νέα σου! Γιατί είναι επιβεβαιωμένο ότι όλους αυτούς που συναντάς τυχαία, δεν τους ξεπετάς απλά με ένα «γεια» και ξεμπέρδεψες, όχι! Πρέπει να περάσεις από συνέντευξη τύπου και από εξονυχιστικό έλεγχο
Δεν μου αρέσει που δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα επιλογής στη βραδινή μας ψυχαγωγία. Η ίδια σχεδόν αισθητική και φιλοσοφία -με μικρές εξαιρέσεις- στις καφετέριες και στα bars της πόλης του Αγρινίου! Ο ίδιος τρόπος διασκέδασης: ένα ποτό στο χέρι, κυρίως καθιστοί γύρω από ένα τραπέζι, μεγάλες γυναικοπαρέες και ανδροπαρέες που ανταλλάσσουν τις περισσότερες φορές ανούσιες και βαρετές πληροφορίες….Και αν θες να χορέψεις, να λικνιστείς στο ρυθμό του αγαπημένου σου τραγουδιού; Δεν μπορείς να το κάνεις γιατί δεν το κάνει κανείς και αν το κάνεις θα μοιάζεις σαν τη μύγα μες στο γάλα!
Δεν μου αρέσει που δεν γίνονται ΠΑΡΤΥ στο Αγρίνιο! Μα ΓΙΑΤΙ; Τουλάχιστον σε ένα πάρτυ είναι πιο εύκολο ή μάλλον καλύτερα πιο πιθανό να χορέψεις και να διασκεδάσεις μέχρι τελικής πτώσης. Αξέχαστα τα πάρτι στην πρωτεύουσα! Δεν μπορούσα να μην το πω, -κρατιέμαι τόση ώρα που γράφω το κείμενο. Δε ζητάω πολλά, ένα ΠΑΡΤΥ, κατά προτίμηση σε σπίτι! Μήπως όμως τελικά είναι πολύ λίγοι αυτοί που μένουν μόνοι τους σε δικό τους σπίτι;
Νομίζω όμως ότι κάπου εδώ πρέπει να βάλω μια άνω τέλεια που εύχομαι σύντομα να γίνει τελεία και να μην έχω να πω άλλα αρνητικά για το Αγρίνιο.
Σας χρωστάω, όμως, πράγματα που ψιλοαγαπω στην πόλη αυτή! Σε κάποιον άλλο λογοτεχνικό μου οίστρο ή πιο απλά σε κάποιο άλλο άρθρο θα σας τα απαριθμήσω.
Μέχρι τότε… πολλές καλές στιγμές σε όλους…
Μάγδα
