της Ηρώς Κ. (iroka@agrinioculture.gr)
Αυτές οι εκλογές δεν μοιάζουν με άλλες. Είναι ολοφάνερο. Τα σημαιάκια και οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις είχαν από καιρό πεθάνει.. Λιγόστεψαν όμως οι αφισοκολλήσεις, οι «αυθόρμητοι» περίπατοι των υποψήφιων βουλευτών στην πόλη, οι ομιλίες τους και όσες γίνονται δεν έχουν ούτε τον παλαιότερο παλμό ούτε τυγχάνουν ιδιαίτερης δημοσιοποίησης. Mόνη τους επικοινωνία με τους επίδοξους ψηφοφόρους τους τα sms! Ίσως να ντρέπονται, σκέφτομαι..
Έχουν αρχίσει να αργοσβήνουν και οι κουβέντες στις παρέες. Κανείς δεν προσπαθεί πια να σε πείσει να ψηφίσεις εκείνον ή τον άλλον. Κανείς δεν δίνει μάχες να υπερασπίσει το πρόγραμμα του ενός κόμματος ή του άλλου. Δεν αποκαλύπτουμε τι θα ψηφίσουμε ή κρυβόμαστε πίσω από ένα απελπισμένο «δεν ξέρω». Ίσως να ντρεπόμαστε, σκέφτομαι..
Κι εύχομαι αυτή η ντροπή να δώσει λίγο παραπάνω χρόνο στον καθένα από μας πίσω από το παραβάν. Να μην πάμε με το ψηφοδέλτιο στην τσέπη κι από πρίν σταυρωμένο. Τώρα που μας τα πήραν όλα ή σχεδόν όλα, τώρα που δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Ας ψηφίσουμε ελεύθεροι και κατά συνείδηση. Αλλά τη δική μας συνείδηση για να μην έχουν να λένε μετά κάποιοι.. Να μην είναι η μισή ντροπή δική τους και η μισή δική μας..Ας πετάξουμε το φορτίο από πάνω μας.. Ας είναι μετά όλη η ντροπή δική τους..
Καλή ψήφο, λοιπόν, με μυαλό και γνώση..
