Ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις της “Φάρμας των ζώων”

Ένα καυστικό κείμενο του Όργουελ με το όνομα “η φάρμα των ζώων” μας παρουσίασε η Φοιτητική Θεατρική Ομάδα Πανεπιστημιακών Σχολών Αγρινίου  τις προηγούμενες 3 μέρες.

Το κείμενο είναι το προτελευταίο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ (προηγείται 4 χρόνια του 1984 και κυκλοφόρησε το 1945). Αναφέρεται στην εξέλιξη των επαναστατών ζώων εναντίον του ανθρώπου σε καπιταλιστικούς εργάτες με αφεντικά τα γουρούνια. Με πολύ απλουστευμένο τρόπο καυτηριάζει τα κακώς κείμενα του κομμουνισμού και την εξέλιξη αυτού στην πιο ακραία μορφή του καπιταλισμού, με βάση πάντα, τα ζώα.

Έτσι αυτές τις μέρες  είδαμε τις κότες να κατεβαίνουν σε απεργία για να μην δίνουν τα αυγά τους στα γουρούνια για εμπόριο, είδαμε δικαστήρια να στήνονται και να κατηγορούνται για εσχάτη προδοσία (ως πράκτορες του Χιονόμπαλου) τα γουρουνάκια κι οι κοτούλες, είδαμε να διαπραγματεύονται τα γουρούνια με τους ανθρώπους και θαυμάσαμε τις δυο μάχες μεταξύ των ζώων και των αγροτών με την πολύ προσεκτική μουσική επένδυση του Ν. Μαραβέγια.

Μια πολύ έξυπνη και επίκαιρη επιλογή έργου από την Φρύνη Θετάκη η οποία έπεισε και τα μέλη της ομάδας να “βουτήξουν” μέσα στο κείμενο και να κολυμπήσουν. Οι πιο πολλοί από τους ηθοποιούς πίστεψαν στο κείμενο και στις οδηγίες της σκηνοθέτιδος και αυτό φάνηκε καθαρά πάνω στην σκηνή…Για 1,5 ώρα ταξίδεψα στην φάρμα, στο “τσιφλίκι” όπως ονομαζόταν προ επανάστασης, θύμωσα με τον Ναπολέων (που παρεμπιπτόντως ήταν καταπληκτικός), συμπάθησα τον Χιονόμπαλο, εκνευρίστηκα με την βλακεία του Παλαιστή που το μόνο που έλεγε ήταν ότι είχε δίκιο ο αρχηγός τους και γέλασα με την τσαχπινιά της Χαϊδεμένης…

Για την πόλη μας είναι πολύ σημαντικό να προωθούνται τέτοια έργα, που έχουν και ένα πολιτικό μήνυμα. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχουν ομάδες ερασιτεχνικές (ερασιτέχνης = εραστής της τέχνης) που αγαπούν πρώτον και μετέπειτα παίζουν θέατρο και που προσπαθούν να περάσουν και κάποια μηνύματα…

Συγχαρητήρια στην Θεατρική Ομάδα των φοιτητών μας λοιπόν. Συγχαρητήρια στην Φρύνη…

Στα αρνητικά το καθόλου εκπαιδευμένο κοινό (με πατατάκια, με κινητά να χτυπάνε) και κάποιες ατάκες που χαθήκαν λόγω βαβούρας στην σκηνή.

Όσο για το μέλλον της ομάδας και της σκηνοθέτιδος; Κάτσε να περάσει το καλοκαίρι και βλέπουμε, όπως μας είπε και η ίδια…

Γ.Κ.