Του Δημήτρη Παπαδάκη
Το πρόβλημα μέσα στο αντιμνημονιακό παροξυσμό του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μαζί με τα ξερά (Μνημόνιο) καί κατα χλωρά (ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας)…
Ο Αλ. Τσίπρας όταν παρουσίαζε το οικονομικό του πρόγραμμα στην Αθηναϊδα ανέφερε εκτός από όλα τα άλλα και πως το δόγμα «ανήκουμε στη Δύση είναι παρωχημένο»… Το ερώτημα έρχεται μόνο του : “τότε, πού ανήκουμε;” Πέντε γραμμάρια μυαλό χρειάζεται για να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι και η καλύτερη επιλογή να ανήκουμε στο πουθενά.
Το γεγονός ότι το Μνημόνιο που μας επέβαλλαν οι Ευρωπαίοι ή καλύτερα το δεχθήκαμε χωρίς διαπραγμάτευση, δεν σημαίνει και ότι πρέπει να τερματιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ούτως ή άλλως το μνημόνιο θέτει συγκεκριμένους στόχους για την οικονομία (μείωση των ελλειμμάτων, μεταρρυθμίσεις -με εξαίρεση κάποιους αντιεργατικούς νόμους-) που σε γενικές γραμμές είναι στη σωστή κατεύθυνση… Δυστυχώς το Μνημόνιο είναι μια αναποτελεσματική αλλά και άδικη για τους πολίτες λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Αυτό που πρέπει να γίνει – και ευελπιστούμε να γίνει μέσα από την επαναδιαπραγμάτευση- είναι να βρεθούν καλύτεροι, πιο αποτελεσματικοί και πιο δίκαιοι τρόποι για την κοινωνία, ώστε να βελτιωθεί η οικονομία μας που αυτή τη στιγμή δεν παράγει και μαζί της, η διοίκηση δεν λειτουργεί, το πολιτικό σύστημα δεν εμπνέει, το κράτος καταρρέει, η διεθνής θέση μας κλονίζεται. Αυτά είναι τα προβλήματα της χώρας και όχι η ευρωπαϊκή της προοπτική…
Βέβαιως και οι εταίροι μας δεν μας έχουν φερθεί και με τον καλύτερο τρόπο… Όμως για την αποικιοκρατική τους συμπεριφορά ευθυνόμαστε και εμείς -για την ακρίβεια η εκάστοτε ηγεσία μας- που τη δέχθηκε. Εμείς ήμασταν που υπογράψαμε τις αποκιοκρατικές συμβάσεις… Στην Ισπανία δεν υπάρχει Λαλιώτης που θα υπέγραφε τέτοια σύμβαση με τη Hochtief, ούτε καμία κυβέρνηση δεν θα εισπέτρατε τα 500 εκ. ΦΠΑ που χρωστά στο δημόσιο η εν λόγω εταιρεία. Στην Πορτογαλία, ή την Ιρλανδία και την Ιταλία δεν υπάρχουν Τσοχατζόπουλοι που θα υπέγραφαν για υποβρύχια που γέρνανε, ή θα λαδώνονταν για ζημιώσει η Siemens το δημόσιο τόσα δισεκατομμύρια. Αυτό είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα της χώρας.
Η Ελλάδα χρειάζεται και μια πιο ηθική και αδιάφθορη ηγεσία… Έτσι θα σταθεί ξανά στα πόδια της και θα γίνει ευρωπαϊκή χώρα. Μέχρι τώρα που δεν υπάρχει αυτό, ανήκουμε μεν στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη πράξη όμως ανήκουμε στην Αφρική και μάλιστα στην υποσαχάρια…
Παρωχημένα είναι τα τσιτάτα, Αλέξη, σημασία έχουν οι πράξεις μας… αυτές φανερώνουν και το που ανήκουμε!
