Σέβομαι απολύτως τους εργαζομένους στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος, αλλά πραγματικά μένω εμβρόντητος όταν τους ακούω να λένε ότι κινδευούν και οι ίδιοι με την διοικητική υπαγωγή του Πανεπιστημίου σε αυτό των Πατρών, είτε με την μεταφορά τους στην Πάτρα, είτε με το να τεθούν σε διαθεσιμότητα (αν μιλάμε για κατάργηση του πανεπιστημίου και όχι συγχώνευση) και την ίδια ώρα για να διευκολύνουν τους φοιτητές και να μετατρέπουν την κατάληψη που πραγματοποιούν τις τελευταίες μέρες σε δίωρες στάσεις εργασίας…
Θέλουν και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο… Μα είναι δυνατόν; Είναι στάση αυτή;
