Το άρθρο του Αντώνη Σαμαρά στην «Καθημερινή», με το οποίο ο πρωθυπουργός απαξιώνει πλήρως το έργο του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου σχολίασε ο Θάνος Μωραΐτης. Σε σχόλιό του στο «agenda-news.gr» ο βουλευτής της Αιτωλοακαρνανίας κατατάσσει τον Αντ. Σαμαρά στους πολιτικούς που έκτισαν καριέρα «πάνω στο χειρότερο δεξιό λαϊκισμό». “Είναι αυτονόητο ότι πολιτικοί που έκτισαν καριέρες πάνω στο χειρότερο δεξιό λαϊκισμό, στην υποστήριξη του πελατειακού κρατισμού, στην πατριδοκαπηλία και τις παρουσίες στις εμφυλιοπολεμικές γιορτές μίσους τύπου Μελιγαλά δεν μπορούν να κατανοήσουν τις βαθιές κοινωνικές αλλαγές που συντελέστηκαν από το 1981 και μετά και οι οποίες πήγαν την Ελλάδα μπροστά” σημειώνει ο βουλευτής. Το “πρόβλημα” με τον Θάνο Μωραΐτη είναι ότι εκείνος πιστεύει πως “οι βαθιές κοινωνικές αλλαγές που συντελέστηκαν από το 1981 και μετά… πήγαν την Ελλάδα μπροστά”, ενώ η πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει ότι οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία…
Το σχόλιο του Θ. Μωραΐτη στο agenda-news.gr έχει ως εξής:
«Η αντικειμενική ανάγνωση της Ιστορίας δεν ήταν ποτέ στα προτερήματα της δεξιάς. Ειδικά όταν αναφέρονται στον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι αυτονόητο ότι πολιτικοί που έκτισαν καριέρες πάνω στο χειρότερο δεξιό λαϊκισμό, στην υποστήριξη του πελατειακού κρατισμού, στην πατριδοκαπηλία και τις παρουσίες στις εμφυλιοπολεμικές γιορτές μίσους τύπου Μελιγαλά δεν μπορούν να κατανοήσουν τις βαθιές κοινωνικές αλλαγές που συντελέστηκαν από το 1981 και μετά και οι οποίες πήγαν την Ελλάδα μπροστά. Βαθιά διχαστικοί και λαϊκιστές έδιναν μονίμως μάχες οπισθοφυλακής. Βρέθηκαν πολιτικά απέναντι ακόμα και σε μεγάλες τομές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όπως την πραγματική εμπέδωση των δημοκρατικών ελευθεριών, την αποκατάσταση των αδικιών που δημιούργησε το εμφυλιοπολεμικό κράτος της δεξιάς επί δεκαετίες, την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, την κατάργηση μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, την δημιουργία του κοινωνικού κράτους, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οικογενειακό δίκαιο, την ψήφο στα 18, τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, το νόμο του ΑΣΕΠ, την αποκέντρωση του κράτους με τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς. Ευτυχώς για όλους, τους πολιτικούς ηγέτες, τους πραγματικά μεγάλους μεταρρυθμιστές κρίνει τελικά η Ιστορία και όχι οι πολιτικοί τους διώκτες».
