Με επιτυχία η ημερίδα «Αγροφιλία-Διατροφική και Αρχιτεκτονική Αναγέννηση» στο Περδικάκι

Μεγάλη επιτυχία είχε η ημερίδα η οποία διοργανώθηκε, την Κυριακή στις 16 Νοεμβρίου, από το Μορφωτικό και Εξωραϊστικό όμιλο Περδικακίου «ΤΟ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ», με θέμα «ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ – Διατροφική και Αρχιτεκτονική Αναγέννηση» και με ομιλητή το Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

«Αγροφιλία-Διατροφική και Αρχιτεκτονική Αναγέννηση» (1)Την εκδήλωση άνοιξε με ένα σύντομο χαιρετισμό ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Περδικακίου κ. Παναγιώτης Καπούλας «Φίλες και φίλοι, σας καλωσορίζω στην ημερίδα που διοργανώνει ο σύλλογός μας. Οι πολιτιστικοί μας σύλλογοι θα πρέπει να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους και σε επίκαιρα θέματα που αφορούν το τόπο μας και την κοινωνία μας. Θεωρήσαμε σκόπιμο να συνδέσουμε τη σημερινή μας εκδήλωση με τον πρωτογενή τομέα, με ένα τόσο σημαντικό θέμα και με ομιλητή, το Μιχάλη Χαραλαμπίδη, έναν άνθρωπο ο οποίος θα συνδυάσει την αγροφιλία με την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων».

Ομιλία Μιχάλη Χαραλαμπίδη στη ημερίδα με τίτλο «ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ – Διατροφική και Αρχιτεκτονική Αναγέννηση» η οποία πραγματοποιήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2014 στο Περδικάκι
Μια σύντομη αναφορά του σε ότι έχει να κάνει με την κατάσταση της χώρα μας: «Όλοι σας γνωρίζετε, ανεξαρτήτως του που βρίσκεστε πολιτικά, κομματικά, ότι πέσαμε πολύ χαμηλά, πάρα πολύ χαμηλά, έπεσε πολύ χαμηλά η δημόσια ζωή, η διανοητική ζωή, έπεσε πολύ χαμηλά η πολιτική ζωή σ’ αυτή τη χώρα, γι’ αυτό φτάσαμε εδώ»

Σχετικά με το παρελθόν και την ομιλία του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996: «Εγώ δεν σας πρόδωσα, άλλοι σας πρόδωσαν. Εγώ δεν πρόδωσα εσάς, αλλά πολύ περισσότερο δεν πρόδωσα τα παιδιά σας και τις νέες γενιές. Όλοι έχετε λογαριασμούς με τα παιδιά σας και πραγματικά κοιτάξτε τι αφήσατε στις νέες γενιές. Εγώ κυρίως δεν πρόδωσα τον εαυτό μου, στο επίπεδο της ιστορικής ευθύνης. Κάποιοι για την ομιλία που έκανα τότε, λένε, «ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ». Δεν είναι προφητεία είναι η δικαίωση μιας θεωρίας και μιας πολιτικής στρατηγικής. Πολλοί μετά από αυτά που συνέβησαν βγήκαν και είπαν «τα είχα πει και εγώ». Κατά καιρούς με ρωτούν τι θα γίνει το 2024; Τους λέω ότι δεν καταλάβατε τι είπα εκεί. Δεν πήρα κανένα φλιτζάνι και το διάβασα και σας είπα τι θα γίνει. Εγώ έκανα μια ανάλυση και μια στρατηγική η οποία έδειχνε δύο δρόμους. Ο ένας, ο δρόμος που οδηγούσε στα καζίνα της Σοφοκλέους και μετά στο Δ.Ν.Τ. αυτός ήταν ο δρόμος που ακολουθήσατε και σας τον είχαν δείξει άλλοι. Εγώ σας έδειξα έναν άλλο δρόμο σε μια χώρα η οποία θα κινούνταν σε άλλες σφαίρες σε άλλα επίπεδα και σε άλλους ρόλους σήμερα. Η Ελλάδα μετά από αυτόν το κύκλο μπορούσε να δανείζει και όχι να δανείζεται και επίσης ήταν τόσο ευνοϊκές οι συνθήκες που η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πολύ υψηλά ποσοστά αύξησης του εθνικού της προϊόντος».

Η έλλειψη σχεδιασμού: « Έχουμε ένα ακόμη πρόβλημα στη χώρα, έχουμε πρόβλημα με την ημερήσια διάταξη και με την ατζέντα την πολιτική, έχει πολύ μεγάλη σημασία η πολιτική ατζέντα. Το 2009 που έγινε το «χτύπημα» όπως έγινε και το 1967 το «χτύπημα», η χώρα δεν είχε εσωτερικές δυνάμεις να την υπερασπιστούν. Αντίθετα είχε δυνάμεις που την υπονόμευαν. Εδώ έγινε μια αλλαγή της ατζέντας και όλο αυτό το σύστημα μιλά για τους εξωτερικούς παράγοντες, τους δανειστές, Γερμανούς και Βόρειο – Ευρωπαίους, τους ξένους γενικά. Τι αποσιωπά όμως; Εδώ είναι η διαστρέβλωση της ατζέντας σερ ότι αφορά τους εσωτερικούς παράγοντες. Έγινα εσωτερικοί λογαριασμοί στη χώρα; Η απάντηση είναι δεν έγιναν. Ποιος έφταιξε γι’ αυτό και κυρίως γιατί ένα μέρος του χρέους σήμερα είναι συνδεδεμένο με την διαφθορά; Υπάρχει από τις συμπολιτεύσεις και τις αντιπολιτεύσεις στην πολιτική ατζέντα το ζήτημα της διαφθοράς; Ποιος την πληρώνει την κρίση; Η άποψη μου ήταν ότι την κρίση έπρεπε να την πληρώσει η κάστα αλλά η κάστα δεν την πληρώνει και κανένας δεν το θέλει αυτό, ούτε η συμπολίτευση ούτε η αντιπολίτευση. Είναι μεγάλο το κενό που έχει η πολιτική και η δημόσια ζωή. Μιλάμε πολύ για το χρέος αλλά δεν μιλάμε για τους εσωτερικούς παράγοντες, ποιος το δημιούργησε αυτό και ποιος πρέπει να το πληρώσει. Έτσι συνεχίζεται η χειραγώγηση του λαού. Ακόμη πρέπει να αναφερθώ και στην έλλειψη σχεδιασμού. Παρατηρούμε ότι κανένας πολιτικός σχεδιασμός δεν προτείνει ένα σχέδιο για τη χώρα. Δεν μπορείς να βγεις από αυτή την κρίση αν δεν κάνεις επιλογές και αν δεν έχεις σχεδιασμό».

Για μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς: «Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Μνημονιακοί ήταν όλοι τους. Αυτός ο διαχωρισμός αποτελεί μια ακόμη χειραγώγηση, στρατιωτικού, καθεστωτικού, ολοκληρωτικού τύπου, των πολιτών και δεν αποτελεί διαχωρισμό».«Η πολιτική μπορεί να επιστρέψει, έτσι γίνεται πάντα ιστορικά, σε λαούς οι οποίοι δεν παραιτήθηκα από την ιστορία τους, σε λαούς που δεν παραιτήθηκαν από το να έχουν ένα ρόλο, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Πολύ περισσότερο εμείς που ο κόσμος και ο παγκόσμιος πολιτισμός είναι συνδεδεμένος μαζί μας. Εμείς πρέπει να έχομε ρόλο όχι μόνο Ευρωπαϊκό αλλά Παγκόσμιο».

Σε σχέση με την αποκέντρωση: «Ήταν μια βασική μας πρόταση η αποκέντρωση, η δημιουργία ενός συστήματος με πολλά κέντρα, για την περιφερειακή ανάπτυξη. Σήμερα υπάρχει μια ανισορροπία μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Ο μεγάλος όγκος του πληθυσμού βρίσκεται στην Αθήνα. Αναπτύχθηκαν επιλεγμένα κάποιες περιφέρειες κυρίως νησιωτικές και όχι η ορεινή χώρα, η ηπειρωτική Ελλάδα. Επίσης δεν θα υπάρξει καμία πολιτική για την γεωργία και για την κτηνοτροφία αν οι διοικούντες δεν καταρτίσουν ένα πρόγραμμα για την ηπειρωτική Ελλάδα».

Η Ιδέα για την ΠΙΝΔΟ και την ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΟΔΟ: «Το ζήτημα για την ηπειρωτική Ελλάδα είναι η ανάπτυξη της Πίνδου. Η Πίνδος είναι το «κόκκαλο» για την ηπειρωτική Ελλάδα. Η πρόταση μου για την Πίνδο είναι ότι πρέπει να φτιάξουμε πολλά «ΠΗΛΙΑ». Για το εγχείρημα αυτό είχα συνομιλήσει με διοικούντες από την Ήπειρο και κάποια πράγματα είχαν ξεκινήσει. Στη Νότια Πίνδο, στην περιοχή σας, δεν είχα βρει όμως συνομιλητές. Η Πίνδος είναι ένα μεγάλο θεμέλιο της Ελλάδας, δεν υπάρχει Ελλάδα χωρίς την Πίνδο. Η πρότασή μου είναι να επαναφέρουμε την ιδέα της Πίνδου, που έχει μεγάλο πλούτο. Η πρώτη προτεραιότητα, είναι κάτι που το προτείνω τα τελευταία χρόνια, είναι να υπάρξει η δημιουργία μιας «ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ» η οποία θα ξεκινάει από τη Ναύπακτο και θα φθάνει μέχρι το Γράμμο και το Βίτσι. Μέσα από ένα αναπτυξιακό δρόμο. Ο τόπος αυτός είναι πολύ πλούσιος σε μοναστήρια, μονοπάτια, μοναστηριακά μονοπάτια, ιστορικά μνημεία. Επίσης πλούσιος σε αρχιτεκτονική. Ένωση του θεάτρου του Θέρμου με αυτό των Δελφών και της Δωδώνης. Ένωση του Παρνασσού με τον Όλυμπο. Τεράστιο το πεδίο δυνατοτήτων. Αν δεν γίνει αυτό δεν χρειάζεται να μιλάμε ούτε για γεωργία ούτε για κτηνοτροφία.

Για τα χρήματα από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα: «Θα δοθούν ξανά χρήματα από το Ε.Σ.Π.Α. και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να μην σπαταληθούν, να μην ληστευθούν και αυτά. Το πρώτο πακέτο έγινε 7.000 μικροέργα αντί να γίνει η ΕΓΝΑΤΕΙΑ ΟΔΟΣ. Όχι πελατειακές πολιτικές αλλά δομικές πολιτικές». Σχετικά με την ύπαιθρο και την Αγροφιλία: «Η ύπαιθρος δεν είναι πρωτογενής τομέας, είναι ένα τριτογενής τομέας. Έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές και πρέπει να μιλάμε πλέον για αγροτική ανάπτυξη και όχι για γεωργική ανάπτυξη. Το ζήτημα της υπαίθρου ήταν και αυτό ένα μεγάλο ραντεβού που είχαν τα κόμματα της μεταπολίτευσης όπως και αυτό της αποκέντρωσης. Όταν οι άλλοι έλεγαν «Είναι πολύ inνα είσαι τζογαδόρος στο χρηματιστήριο» εγώ έλεγα να ξαναχτίσουμε την ύπαιθρο και χρησιμοποίησα την έκφραση «Είναι πολύ inνα είσαι αγρότης».

Πως λειτουργούσε η ύπαιθρος πριν από πενήντα χρόνια; Οι παππούδες σας δεν ήταν μόνο κτηνοτρόφοι και γεωργοί αλλά και μελισσοκόμοι και μάστορες της πέτρας και πεταλωτές. Από τότε η ύπαιθρος φιλοξενούσε παραγωγικές λειτουργίες που δεν ήταν μόνο του πρωτογενούς τομέα. Ένα πράγμα που έκαναν οι αγρότες παλιά και πρέπει να κάνετε και εσείς σήμερα είναι η παραγωγή τοπίου. Στην περιοχή σας έχετε την παραγωγή τοπίου ως φυσικό τοπίο και σε όλα αυτά συνέβαλαν και οι λίμνες. Έχετε ένα θαυμάσιο τοπίο το οποίο έφτιαξαν οι «άγιοι» και οι άνθρωποι. Υπάρχει μια παραλίμνια οδός γύρω από την λίμνη των Κρεμαστών και από την πλευρά της Ευρυτανίας και από εδώ; Πρέπει να αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος έτσι ώστε να προκληθούν έλξεις δηλαδή να γίνει τόπος προορισμού η περιοχή σας. Προορισμού επισκεπτών εσωτερικού και εξωτερικού. Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι η παραγωγή αρχιτεκτονικού τοπίου. Οι θαυμάσιοι οικισμοί όπως αυτοί των Ζαγοροχωρίων ήταν έργα αγροτών και μαστόρων. Σημερινή πρόκληση για το Περδικάκι είναι η επαναθεμελίωση, χωροταξική, πολεοδομική και αρχιτεκτονική. Η κεντρική εξουσία θα έπρεπε μέσω και του αρμόδιου υπουργείου να έχει ως στόχο για την ύπαιθρο και την παραγωγή σπιτιών. Για όλο αυτό χρειάζεται σχεδιασμός. Το τρίτο πεδίο είναι η παραγωγή προϊόντων για την υγεία μας αυτό που ονομάζω γαστρονομική γεωργία. Πρέπει να δούμε την αναζωογόνηση αυτής της παράδοσης, της γαστρονομικής, με τα παραδοσιακά προϊόντα τα οποία θα παρουσιάζοντα ως σύγχρονα προϊόντα αλλά με ισχυρό στοιχείο τους της αυθεντικότητα. Πρόταση μου για την γαστρονομική αναβίωση η διοργάνωση μιας εκδήλωσης μεγάλης εμβέλειας η οποία θα έχει να κάνει με τα παράγωγα του γάλακτος η και τις μορφές του γάλακτος και σας προτείνω αυτό γιατί ολόκληρη η Αιτωλοακαρνανία έχει σχέση με το γάλα και τα παράγωγά του. Αυτή η εκδήλωση θα πρέπει να γίνει θεσμός. Σήμερα καλύπτουμε το 1/5 της παγκόσμιας ζήτησης σε τυριά παγκοσμίων. Φανταστείτε τι δυνατότητες υπάρχουν. Επίσης πρέπει να κατοχυρώσουμε τον όρο «Ελληνικό τυρί». Έτσι πρέπει να το ονομάζουμε, έτσι πρέπει να το παρουσιάζουμε και με αυτό τον τρόπο δεν θα μπορούν να μας το κλέβουν».

Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Χαραλαμπίδης ανέφερε: «Ο Εμπεδοκλής είχε πει «Οι Έλληνες φτιάχνουν το φαγητό τους σαν να πρόκειται να πεθάνουν αύριο και χτίζουν ένα σπίτι με τέτοιο τρόπο λες και δεν θα πεθάνουν ποτέ»».