Το “παιχνιδάκι” παρίας αλλά μέσα στην Ευρωζώνη πρέπει να τελειώσει…

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Μπορεί πολλοί να απεύχονται μια έξοδο της χώρας από το ευρώ, όμως το πρόβλημα της χώρας είναι ότι οι δυνάμεις που συστήνονται ως φιλευρωπαϊκές στην πράξη είναι θιασώτες του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων. Απλώς και μόνο δεν είναι τόσο φανατικοί σε αυτά, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ. Νομοτελειακά το μέλλον για ένα κράτος – παρία θα είναι εκτός ευρώ, είτε με κάποιο “ντου” στο νομισματοκοπείο, είτε κάπως αλλιώς…

Να γιατί : Η Κύπρος βγήκε από το Μνημόνιο μετά από τρία δύσκολα χρόνια. Όπως είχαν βγει και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Η Ελλάδα όμως όχι, γιατί “εμείς αλλάζουμε την Ευρώπη, όχι σαν τους άλλους τους προσκυνημένους”….   Η Κύπρος λοιπόν βγήκε, ενώ εμείς χωνόμαστε όλο και βαθύτερα στα Μνημόνια. Και χωρίς καμία προοπτική εξόδου. Η Κυπριακή ανάκαμψη στηρίχθηκε στον τουρισμό, στην ιδιωτική κατανάλωση και τις επαγγελματικές υπηρεσίες. Οι Κύπριοι έκαναν το παν για να προστατέψουν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας τους, την παροχή υπηρεσιών. Έκαναν το παν για να μη φύγουν από τη χώρα οι ξένες εταιρείες. Θέλετε να δούμε ποια είναι εδώ η συμπεριφορά στους επιχειρηματίες; Πώς αντιμετωπίζονται οι ξένοι επενδυτές και πώς έχουν εξωθηθεί στη μεταφορά έδρας και στην Κύπρο και στη Βουλγαρία δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις. Επιπλέον εδώ η ιδιωτική κατανάλωση θεωρείται ταξικό πλεονέκτημα και διώκεται μέσω της φορολογίας. Mιας φορολογίας που έξι χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010 χρηματοδοτεί ακόμη τις συντάξεις των 55άρηδων, “εξαντλεί” τις επιχειρήσεις και ανατροφοδοτεί την ανεργία…

Οι Κύπριοι δεν κορόιδεψαν όμως όλη την Ευρώπη παριστάνοντας τους επαναστάτες. Σε αντίθεση με την Ελλάδα… Και τώρα βρισκόμαστε σε μια εποχή που με τα μέτρα που εξήγγειλε ο Ντράγκι, “βρέχει” λεφτά και εμείς κρατάμε ομπρέλα… Ο Ντράγκι, την προηγούμενη εβδομάδα αύξησε την ποσοτική χαλάρωση και εισήγαγε σε αυτή την αγορά εταιρικών ομολόγων. Παράλληλα δίνει στις τράπεζες ουσιαστικό κίνητρο για να διαθέσουν δάνεια σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, δηλαδή την πραγματική οικονομία. Ποιο είναι αυτό; Η ΕΚΤ θα πληρώνει επιτόκιο στις τράπεζες για να πάρουν δάνεια για το σκοπό αυτό! Όμως η Ελλάδα δεν συμμετέχει σε όλα αυτά. Αντίθετα έχει ακόμη capital controls και θεωρείται πιθανό να χρειαστεί και άλλη ανακεφαλαιοποίηση, λόγω των “κόκκινων δανείων”, που τα υφεσιακά μέτρα στην οικονομία τα αυξάνουν.

Χρειάζεται μια γενναία απόφαση : Ή να βάλουμε μυαλό και να γίνουμε μία κανονική ευρωπαϊκή χώρα, ή να τραβήξουμε το δικός μας δρόμο ως παρίας. Και το “παιχνιδάκι” παρίας, αλλά μέσα στην Ευρωζώνη πρέπει να τελειώσει… Και θα τελειώσει, γιατί οδηγεί -αργά και βασανιστικά- εκτός Ευρωζώνης…