Ο Παναιτωλικός «καθάρισε» το ματς με τον Λεβαδειακό παίζοντας με δύο φορ και το Μatch Review του gazzetta.gr αναλύει κατά πόσο μπορεί να καθιερωθεί ένα ανάλογο σύστημα στα «καναρίνια»!
Την ανοδική του πορεία πιστοποίησε ο Παναιτωλικός κόντρα στον Λεβαδειακό, όχι μόνο γιατί κέρδισε με 2-0 αλλά επειδή έβγαλε φάσεις και πλέον δείχνει να αλλάζει αγωνιστική ταυτότητα. Κυρίως στο Αγρίνιο όπου στα 3 τελευταία του παιχνίδια με Ατρόμητο, Πλατανιά και τους Βοιωτούς το κοντέρ έγραψε 56 τελικές, δηλαδή κατά μέσο όρο σχεδόν 19 σε κάθε αγώνα.
Το στοιχείο που χαρακτήρισε τη νίκη του Σαββάτου είναι ότι τα γκολ ήρθαν με τους «δίδυμους πύργους» Μαρκόβσκι, Παπαδόπουλο στο γήπεδο και με αμφότερους να συγκαταλέγονται στους πρωταγωνιστές. Ο πρώτος είχε ένα γκολ και μία ασίστ, ο δεύτερος άνοιξε το σκορ και πλέον το ερώτημα είναι εύλογο.
Ταιριάζει το 4-4-2 στα «καναρίνια»; Ας προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε, έχοντας εικόνα για περίπου 60 αγωνιστικά λεπτά που το έχουμε δει στο γήπεδο, σε τρία διαφορετικά ματς. Μετά το 79′ στη Λεωφόρο, από το 69′ και ύστερα της αναμέτρησης με τον Πλατανιά και από το 66′ του αγώνα κόντρα στον Λεβαδειακό. Το Μatch Review του gazzetta.gr καταγράφει τα υπέρ και τα κατά.
ΥΠΕΡ
*Τόσο ο Μαρκόβσκι όσο και ο «Παπ» είναι μεν φορ περιοχής, αλλά που ξέρουν μπάλα. Ετσι μπορούν να δημιουργήσουν και να συνδυαστούν άψογα, όπως φάνηκε στη φάση του πρώτου γκολ στην αναμέτρηση με τους Βοιωτούς.
*Λόγω του ύψους που διαθέτουν εκτός από τα στημένα υπέρ του Παναιτωλικού, μπορούν να βοηθήσουν και σε εκείνα που τα «καναρίνια» αμύνονται. Παρόμοιες φάσεις έχουν αποδειχθεί ως η «αχίλλειος πτέρνα» της ομάδας.
*Με την παρουσία δύο φορ στο γήπεδο, αυτόματα «αναγκάζεις» τον αντίπαλο να παίξει με παραπάνω στόπερ. Είτε έχοντας διάταξη σε τριάδα, είτε «τραβώντας» έναν «κόφτη» πιο πίσω. Αυτόματα καλείται να γίνει πιο αμυντικός.
*Με δύο φορ στο γήπεδο, plus τον εξτρέμ που παίζει στην «ανάποδη» πλευρά από εκείνη που βρίσκεται η μπάλα και σε αυτές τις περιπτώσεις συγκλίνει, αυτόματα ο Παναιτωλικός θα «γεμίζει» την αντίπαλη περιοχή.
*Οσους περισσότερους παίκτες που διαθέτουν την «αίσθηση» του γκολ έχει μία ομάδα στο γήπεδο, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να σκοράρει με «μισή» φάση και γενικότερα να βρει το «εύκολο» γκολ.
ΚΑΤΑ
*Το μεγάλο «όπλο» του Παναιτωλικού μετά τον Γενάρη, είναι η τριάδα πίσω από τον φορ. Η προσθήκη του Ρέι που αφήνει πολλές υποσχέσεις σε συνάρτηση με την «τάξη του 94’» (Λόπες, Κλέσιο, Ρόσα) και τον Μουνιός, δίνουν πληθώρα αξιόλογων λύσεων σε εξτρέμ και κεντρικά χαφ. Με 4-4-2 οι τρεις από τους πέντε παραπάνω παίκτες δεν θα βρίσκονται στο αρχικό σχήμα.
*Ακόμη και αν τελικά προτιμηθεί το ενδεχόμενο του 4-4-2 σε ρόμβο οπότε θα υπάρχει «δεκάρι» και δύο εξτρέμ άρα η ομάδα θα παίξει με τριάδα πίσω από τα φορ, τότε ενδέχεται να παρουσιαστεί «θέμα» μπροστά από τα στόπερ. Σε αυτή τη περίπτωση ο Παναιτωλικός θα κληθεί να παραταχθεί με μόνο έναν παίκτη στις θέσεις «6-8».
*Τόσο ο Μαρκόβσκι όσο και ο Παπαδόπουλος είναι κλασικοί φορ περιοχής και δεν «τραβιούνται» συχνά εκτός αυτής, πλάγια ή έστω περιφερειακά. Αυτόματα η ομάδα θα «χάσει» σε δημιουργία έξω από το κουτί και δεν θα έχει την κάθετη πάσα.
*Στην «ιεραρχία» των φορ του Παναιτωλικού ως «τρίτοι» λογίζονται παίκτες όπως οι Κλέσιο και Μουνιός, που υπό προϋποθέσεις μπορούν να αγωνιστούν στην κορυφή της επίθεσης, αλλά δεν είναι κλασικοί στράικερ. Αρα με τους Μαρκόβσκι και «Παπ» μέσα στο γήπεδο, δύσκολα μπορεί να μείνει το 4-4-2 αν χρειαστεί να βγει ένας εκ των δύο και έτσι να «φρεσκαριστεί» η γραμμή κρούσης.
*Η ομάδα είναι δομημένη από την αρχή της σεζόν σε 4-2-3-1 ή 4-3-3 και με μόλις 7 ματς να απομένουν δεν φαίνεται να υπάρχει χρόνος να «δουλέψει» σε κάτι διαφορετικό, τουλάχιστον σε ότι αφορά το βασικό σύστημα. Αλλωστε δεν συντρέχει και σχετικός λόγος. Το 4-4-2 προβάλει ως μία λύση όταν ο Παναιτωλικός αναζητά το γκολ και μέχρι στιγμής αποδίδει καρπούς (στην ήττα από τον Πλατανιά εκτός από το γκολ του Ρέι εκείνο το διάστημα έβγαλε και άλλες «καθαρές» φάσεις). Αυτό όμως δεν μπορεί να «μεταφραστεί» σε «μονιμοποίησή» του.
πηγή : gazzetta.gr
