Για την ουσία ή για τις εντυπώσεις ;

Για το παλιό νοσοκομείο στο Αγρίνιο είναι δεδομένο, βλέποντας ψύχραιμα το θέμα, πως σε μία χώρα που είχε το πάθημα της εγκατάλειψης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, για τη δημόσια διοίκηση και τους λειτουργούς της αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει μάθημα. Όμως στην περίπτωση του παλιού νοσοκομείου αυτό δεν έγινε και είναι προφανές ότι υπάρχουν ευθύνες πιθανότατα πέρα από τις πολιτικές για αυτή την αμέλεια, που σήμερα στοιχίζει στο Δημόσιο μερικά εκατομμύρια ευρώ. Από την άλλη οι σημερινοί κρατούντες, αν κρίνουν πως πρέπει να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες, η πόρτα του Εισαγγελέα είναι γνωστή για να καταγγείλλουν τα όποια στοιχεία έχουν. Και αν υπάρχουν στοιχεία βεβαίως και θα πρέπει να διευρυνθούν από τις δικαστικές αρχές! Το να προαναγγέλεται όμως και να διαφημίζεται μια τέτοια πιθανή κίνηση, δεν έχει κανένα νόημα πέραν της ψηφοθηρίας, από τη στιγμή που δεν ονοματίζονται τα… ονοματεπώνυμα. Τα οποία βεβαίως είναι τοις πάσι γνωστά, αφού μιλάμε για μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο -τα μέσα του 2013- και όλοι ξέρουν σε ποιούς είχαν ανατεθεί εκείνη την εποχή οι τύχες της Υγείας είτε σε επίπεδο υπουργών, είτε σε επίπεδο εποπτείας και διοίκησης των δομών υγείας στην περιοχή. Αν μιλούσαν με ονοματεπώνυμα οι σημερινοί κρατούντες, τουλάχιστον θα είχαν πετύχει -πράγμα ουδόλως μικρό- την πολιτική απαξία, όσων ευθύνονται για την εγκατάλειψη του παλιού νοσοκομείου.

Και το ερώτημα είναι απλό: όσα ειπώθηκαν χθες απέβλεπαν στις εντυπώσεις και την ψηφοθηρία ή στην ουσία των πραγμάτων; Το γεγονός ότι δεν λέγονται συγκεκριμένα ονόματα εγείρει επιφυλάξεις για το αν σκοπός είναι η ουσία…