Οι προθέσεις τους είναι σιγούρα καλές και η πρωτοβουλία τους αξιέπαινη. Όμως οι προτάσεις και τα επιχειρήματα του Συνδέσμου Επιχειρηματιών Αιτωλοακαρνανίας και του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Δημοσιογράφων για την επανίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος, στο υπόμνημά τους που δόθηκε στη δημοσιότητα, θα έλεγε κανείς ότι στερούνται του ειδικού βάρους και ακαδημαϊκότητας, του έρματος θα μπορούσε να πει κανείς, που θα έπρεπε να έχουν για να χαρακτηριστούν σοβαρά.
Λένε λοιπόν ότι θα πρέπει να ενταχθούν τα 3 Τμήματα του Αγρινίου σε μία Σχολή, τη Σχολή Αειφορικής Διαχείρισης που προτείνουν να ιδρυθεί στο αυτόνομο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος. Τι υπαγορεύει μια τέτοια “ενοποίηση” υπό την ίδια Σχολή και σε τι βασίζεται μια τέτοια πρόταση, όταν μιλάμε για τμήματα που έχουν άσχετο μεταξύ τους επιστημονικό αντικείμενο δεν γίνεται σαφές. Ίσα – ίσα που οι εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης των τμημάτων λένε πως τα τμήματα θα έπρεπε να ήταν ενταγμένα λόγω του αντικειμένου τους σε τρεις διαφορετικές σχολές του Πανεπιστημίων Πατρών και υποδεικνύουν πως το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτιστικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών θα έπρεπε να ενταχθεί στην Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και όχι στη Σχολή άκουσον – άκουσον Οικονομίας και Διοίκησης, στην οποία έξω από κάθε λογική έχει ενταχθεί τώρα.
Λένε επίσης και προτείνουν για τις υποδομές του Πανεπιστημίου οι εγκαταστάσεις του παλαιού Νοσοκομείου Αγρινίου και οι Καπναποθήκες των Αδελφών Παπαπέτρου. Όσον αφορά το πρώτο πράγματι θα μπορούσε να γίνει κάτι στο παλιό νοσοκομείο, όμως από καιρό η Κυβέρνηση δρομολογεί εκεί άλλους είδους αξιοποίηση. Επομένως η πρόταση αυτή τώρα πια έχει καταστεί ανεδαφική. Για τις Καπναποθήκες Παπαπέτρου λένε μάλιστα πως θα μπορούσε να στεγάσει το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (ΔΠΠΝΤ), αλλά και το μουσείο… Εδώ είναι αμφίβολο αν θα μπορούσαν να χωρέσουν και τα δύο στο κτίριο αυτό, όταν σήμερα το Τμήμα ΔΠΠΝΤ στεγάζεται σε ένα κτίριο 2.300 τ.μ. και ενδεχομένως θα χρειάζονταν κάτι περισσότερο ακόμη… Επίσης η ιδέα αυτή απαιτεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, χρήματα που είναι δύσκολο να βρεθούν, ενώ παρουσιάζει και τεχνικές δυσκολίες σημαντικές αφού το κτίριο, που έχει κριθεί διατηρητέο, ως αποθήκη καπνού έχει πολύ χαμηλούς ορόφους και εκ των πραγμάτων παραμένει αναξιοποίητο, από τη στιγμή που έχει αλλάξει η απόφαση χαρακτηρισμού του, ώστε να επιτραπούν μεγάλες επεμβάσεις στο εσωτερικό του.
Τέλος, η πρόταση για χρηματοδότηση των υποδομών του Πανεπιστημίου μέσω ΣΔΙΤ είναι μια καλή πρόταση. Ωστόσο η επίκληση της απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής των ΣΔΙΤ το 2012, είναι σε λάθος κατεύθυνση, αφού αυτή η ένταξη ένα μήνα πριν τις εκλογές του 2012 ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα των τότε κυβερνητικών βουλευτών, αφού ούτως ή άλλως το γυμνό από υπηρεσίες Πανεπιστήμιο δεν μπορούσε να υποστηρίξει το αίτημα, ενώ και οι πόροι από το ΕΣΠΑ Δυτικής Ελλάδας ήταν ήδη δεσμευμένοι.
Δ.Π
