Τα όσα διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στο Νοσοκομείο Αγρινίου αν είχαν συμβεί επί των ημερών του πρώην διοικητή Γ. Βλάχου θα είχαν προκαλέσει “σεισμό”. Το σχόλιο αυτό δεν γίνεται φυσικά για να δικαιώσει μια διακυβέρνηση και κάποιους ανθρώπους που καταδικάστηκαν στη συνείδηση του κόσμου από τη στιγμή που δεν μπόρεσαν (ή δεν θέλησαν) να σταματήσουν τη λειτουργική κατάρρευση του συστήματος Υγείας.
Τώρα όμως με τις δημόσιες δομές υγείας να παραμένουν σε γενικές γραμμές στην ίδια κατάσταση και με λίγα πράγματα να έχουν βελτιωθεί οι άλλοτε λαλίστατοι συνδικαλιστές – εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας κάνουν τουμπεκί… Ακόμη και οι γιατροί που καλούνται να διαχειριστούν τις αδύναμιες του συστήματος ενώπιον μάλιστα των πολιτών, ακόμη και αυτοί στη παρούσα φάση παραμένουν σιωπηλοί για όσα αδιανόητα συμβαίνουν στο νοσοκομείο Αγρινίου. Δαπάνες χιλιάδων ευρώ για την ανακαίνιση στο γραφείο του διοικητή, δαπάνες για το στέγαστρο για τα αυτοκίνητα των διοικούντων, αστοχία στη πληρωμή των προμηθευτών μετά από λάθη της υπηρεσίας, λάθη ακόμη και στις εκλογές για το επιστημονικό συμβούλιο… Και για όλα αυτά τα προκλητικά και τα πρωτοφανή το Σωματείο των Εργαζομένων και η Ένωση των Γιατρών σφυρίζουν αδιάφορα…
Και ο λόγος που το κάνουν είναι κατά βάση ότι από τη στιγμή που η διοίκηση που ασκείται δεν τους ενοχλεί ιδιαίτερα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να έρθουν σε ρήξη με τη διοίκηση. Τα παράνομα επιδόματα σε αρκετές θέσεις ευθύνης παραμένουν θέμα που δεν αγγίζει κανείς, “εντέλλεσθε” για μετακίνηση στο Μεσολόγγι δεν υπογράφει κανείς, ο έλεγχος των εφημερίων είναι πολύ “χαλαρός”… Ιδίως όσον αφορά το Σωματείο των Εργαζομένων θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μόνο όταν έμειναν απλήρωτα τα εξαιρέσιμα του προσωπικού είχε μια κάποια αντίδραση… Δεν είναι τυχαία εξάλλου η πανελλαδική πρωτοτυπία την πλειοψηφία στο Σωματείο να την έχει μία παράταξη συνοθύλευμα ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει ότι δεν τους ένωσε όλους αυτούς η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, αλλά το κοινό τους συμφέρον…
