Η ΕΚΤ εμμένει στη “γραμμή” του Οκτωβρίου, δεν αλλάζει τα όσα ανακοίνωσε για την επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) τον Οκτώβριο, αλλά δεν ανοίγει καμία συζήτηση για το ενδεχόμενο ένταξης της Ελλάδας σε αυτό.
Αντίθετα όταν ρωτήθηκε ο κ. Ντράγκι για το ενδεχόμενο τέταρτου προγράμματος στήριξης για την Ελλάδα, “ακολούθησε” την ερώτηση απαντώντας χωρίς κανένα σχόλιο για την βελτίωση της κατάστασης και την ομαλή ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος, με μοναδική υπόμνηση ότι αυτό, το τέταρτο πρόγραμμα, είναι θέμα της κυβέρνησης και μόνο της κυβέρνησης…
Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι ενώ η ΕΚΤ κρατάει αποστάσεις από τη μοναδική χώρα που δεν περιλαμβάνει στο QE, εν τούτοις παραδέχθηκε ότι στον ισολογισμό της μέσω του QE βρέθηκαν Junk bonds (υπόθεση Steinhoff bonds). Πρόκειται για αγορές εταιρικών ομολόγων των οποίων η αξιοπιστία έπεσε σε επίπεδο junk bonds όταν η εταιρεία που είχε εκδώσει τα ομόλογα “συνελήφθη” με σοβαρά λογιστικά προβλήματα και η Μoody’s την υποβάθμισε σε Junk. Τα ομόλογα αυτά σύμφωνα με τον κ. Ντράγκι δεν αποτελούν πρόβλημα στον ισολογισμό της ΕΚΤ λόγω του μικρού όγκου τους, θέτουν όμως ένα θεσμικό ζήτημα για το κατά πόσο μπορεί να συμβιβάζεται το πρόγραμμα QE με μη ασφαλείς προϋποθέσεις αγοράς. Κάτι που βάζει ερωτηματικά για το πως στέκεται η ΕΚΤ απέναντι στα ελληνικά τραπεζικά covered bonds των οποίων ο φάκελος έχει κατατεθεί στην Φρανκφούρτη και περιμένει έγκριση για να ενταχθεί στο QE στο σκέλος των αγορών εταιρικών ομολόγων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η ΕΚΤ στο τελευταίο ΔΣ του 2017 επιδίωξε να διατηρήσει χωρίς καμία αλλαγή στην ρητορική της τους προσανατολισμούς για το 2018, επιμένοντας στα όσα ανακοίνωσε για το QE τον Οκτώβριο. Παρ’ όλα αυτά όμως ακόμα και αν δεν δόθηκε καμία ένδειξη για αλλαγές, εν τούτοις οι χθεσινές ανακοινώσεις έχουν δημιουργήσει ερωτηματικά. Το πρώτο έχει να κάνει με το γεγονός ότι ενώ προβλέπει ανάπτυξη 2,4% για το 2017 και 2,3% για το 2018, δεν δίνει καμία εξήγηση για το πώς και γιατί παραπέμπει την προσέγγιση του στόχου για τον πληθωρισμό στο 2020 (προσέγγιση πληθωρισμού στο 1,7% έναντι στόχου 2%). Το δεύτερο ερωτηματικό αφορά στο γεγονός ότι ενώ προβλέπει σταθερή βελτίωση της οικονομίας εν τούτοις εμμένει στην επέκταση του προγράμματος νομισματικής στήριξης με το QE και μάλιστα αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να επεκταθεί αν χρειασθεί και πέραν του Σεπτεμβρίου του 2018.
Οι ερμηνείες που επιτρέπονται πλέον απέναντι στα “λεγόμενα” της ΕΚΤ, δείχνουν ότι η πλειονότητα των κεντρικών τραπεζιτών αναγνωρίζει σιωπηρά πως η “ανάκαμψη” της οικονομίας στηρίζεται τόσο στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που το ενδεχόμενο πρόωρης απόσυρσής του θα μπορούσε να ανατρέψει την θετική τάση της οικονομίας…
πηγή: capital.gr
