Διαχρονική η αδυναμία να αξιοποιηθεί το κτιριακό απόθεμα του Αγρινίου

Η πρόθεση του δήμου Αγρινίου να δημοπρατήσει ένα χώρο της Δημοτικής Αγοράς για να χρησιμοποιηθεί ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος αναδεικνύει, όχι βέβαια τον προβληματισμό για το αν πρέπει ή όχι να μισθωθεί ένας χώρος σε ιδιώτη και τι δραστηριότητα αυτός θα αναπτύξει, αλλά τη διαχρονική αδυναμία του δήμου Αγρινίου να αξιοποιήσει οργανωμένα και αποτελεσματικά το δικό του κτιριακό απόθεμα.

Ο δήμος Αγρινίου όπως έχει επισημαίνει το ΑγρίνιοCulture.gr (συμπεριλαμβανομένων και των νομικών του προσώπων) δαπανά ετησίως το ποσό των 186.714€ σε ενοίκια προκειμένου να στεγάσει τις υπηρεσίες του και τις δομές του! Mάλιστα παλαιότερα, την εποχή που ξεκινούσε η ανακατασκευή της παλιάς Δημοτικής Αγοράς, το ποσό αυτό προσέγγιζε τις 300.000€. Υπήρχε λοιπόν -και υπάρχει ακόμη- αντικειμενική ανάγκη να καταρτιστεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίηση της Δημοτικής Αγοράς, που θα συνέβαλε μεταξύ των άλλων και στην μείωση των δαπανών σε μισθώματα. Οι επιλογές που έγιναν εξ΄αρχής ήταν διαφορετικές και ήθελαν τη μετατροπή της Δημοτικής Αγοράς Αγρινίου σε Πολιτιστικό Κέντρο, υπό την έννοια του εκθεσιακού χώρου κι όχι της στέγασης των πολιτιστικών δομών του δήμου Αγρινίου.

Η ανακαίνιση του κτιρίου ξεκίνησε το 2009 και αντί για ένα χρόνο διήρκεσε μέχρι το 2014, λόγω προβλημάτων του προγράμματος “Θησέας” από το οποίο χρηματοδοτείτο. Θεωρητικά η καθυστέρηση αυτή “έδωσε” το χρόνο, ώστε ο δήμος Αγρινίου να διαβουλευτεί και να οριστικοποιήσει τα σχέδια αξιοποίησης της Δημοτικής Αγοράς. Όμως στα εγκαίνια του κτιρίου τον Απρίλιο του 2014, λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, μόνο δύο χώροι ήταν έτοιμοι να λειτουργήσουν, αυτός της Δημοτικής Γλυπτοθήκης και αυτός του εκθετηρίου Τοπικών Προϊόντων από την Αναπτυξιακή Εταιρεία «ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ Α.Ε.». Ο υπόλοιπος σχεδιασμός για δημιουργία δυο καφέ και Μουσείου της νεώτερης ιστορίας της πόλης παρέμεινε στα χαρτιά, ενώ για δυο ακόμη χώρους του κτιρίου δεν υπήρχε κανένα σχέδιο.

Επί των ημερών της σημερινής Δημοτικής Αρχής, στα χρόνια που μεσολάβησαν έως σήμερα, η Δημοτική Αγορά κατά ένα μεγάλο μέρος χρησίμευσε ως χώρος πάσης φύσεως εκδηλώσεων: από εικαστικά δρώμενα και βιβλιοπαρουσιάσεις μέχρι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και εμπορικές εκθέσεις. Όλα όμως έγιναν υπό ένα ευκαιριακό κλίμα, χωρίς κάποια οργάνωση και χωρίς κανόνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Δημοτική Γλυπτοθήκη ποτέ δεν λειτουργήσε αυστηρά ως χώρος Γλυπτοθήκης και η επιγραφή της έχει μείνει να θυμίζει τις αρχικές προθέσεις του δήμου. Και τώρα η πρόθεση του δήμου Αγρινίου να δημοπρατήσει ένα χώρο της Δημοτικής Αγοράς ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος δεν αρκεί για να καταστήσει τη Δημοτική Αγορά έναν οργανωμένο χώρο πολιτιστικού ενδιαφέροντος, αφού για τους περισσότερους χώρους του κτιρίου δεν έχει αποφασιστεί ποια θα είναι η χρήση τους.

Και υπάρχουν βεβαίως και άλλα παραδείγματα που ο δήμος Αγρινίου δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει το κτιριακό του απόθεμα, όπως το τσιμεντένιο κτίριο των Καπναποθηκών Παπαστράτου και το κτίριο του πρώην Οργανισμού Καπνού. Αν για την αξιοποίηση των Καπναποθηκών Παπαστράτου εμπόδιο ήταν η ιδιομορφία του και ο δαπανηρός εκσυγχρονισμός του κι αν για την αξιοποίηση του κτιρίου του πρώην Οργανισμού Καπνού, που πέρασε στη δικαιοδοσία του δήμου το 2012, το πρόβλημα ήταν η έλλειψη πόρων, στην περίπτωση της παλιάς Δημοτικής Αγοράς δεν υπάρχουν δικαιολογίες… Υπάρχει απλώς η διαχρονική ανεπάρκεια!