Πέντε χρόνια έτοιμα τα έργα, αλλά εντάχθηκαν μόνο όταν αποκτήσαμε «μπάρμπα στην Κορώνη»

Είναι όντως πολύ σημαντικό το γεγονός ότι στην Αιτωλοακαρνανία, στο μεγαλύτερο αγροτικό νόμο της χώρας, θα λάβει χώρα ένα σημαντικό project με πολλαπλά οφέλη για την τοπική κοινωνία και κυρίως για τους αγρότες της περιοχής. Η παραχώρηση της έκτασης κοντά στη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας στο Μεσολόγγι από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης προς την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και την ενεργειακή της κοινότητα με τους ΤΟΕΒ ήταν πράγματι μία σημαντική στιγμή της επίσκεψης του Σπήλιου Λιβανού στην Αιτωλοακαρνανία.

Ωστόσο στο κριτήριο της στήλης αξιολογείται ως σημαντικότερο το γεγονός ότι επιτέλους έγιναν όλες εκείνες οι ενέργειες, ώστε να μη χαθεί το μεγάλο έργο για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού. Η ένταξή του στο τομεακό ΕΣΠΑ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σηματοδοτεί -κατά την ταπεινή μας γνώμη- τη σημαντικότερη είδηση της επίσκεψης Λιβάνου στην Αιτωλοακαρνανία. Ωστόσο, εκείνο που πρέπει να παρατηρήσει κάνεις είναι ότι δυστυχώς στην Ελλάδα για να ξεπεραστεί η γραφειοκρατία και τα προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ των Υπουργείων και να προχωρήσουν τα έργα θα πρέπει να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» ή αλλιώς έναν βουλευτή της περιοχής σε υπουργική καρέκλα. Το λέμε αυτό, γιατί δυστυχώς οι μελέτες των έργων για την Λιμνοθάλασσα που υλοποίησε ο Φορέας Διαχείρισης της Λιμνοθάλασσας είναι αδειοδοτημένες και 100% ώριμες για δημοπράτηση από τα τέλη του 2015 και το παράδοξο είναι ότι από τότε φτάσαμε στις αρχές του 2021 για να ενταχθούν τα έργα αυτά στο ΕΣΠΑ. Αυτό δεν μας τιμά ως Πολιτεία. Τα έργα αυτά θα έπρεπε αυτή την εποχή να τα εγκαινιάζουμε και όχι να ετοιμαζόμαστε για να τα δημοπρατήσουμε, ενώ βρισκόμαστε κοντά στο τέλος της παρούσας προγραμματικής περιόδου 2014-2020 (2023 ουσιαστικά μαζί με την παράταση). Τώρα είναι η εποχή που κανονικά αν ήμασταν σοβαρό κράτος θα έπρεπε να κόβουμε τις κορδέλες του έργου…

Δυστυχώς τα έργα αυτά δεν είναι «βιτρίνα», αν ήταν τέτοια ίσως σήμερα πράγματι να κόβαμε τις κορδέλες τους. Όμως παρά το γεγονός ότι δεν θα τα βλέπει κανείς περπατώντας στους δρόμους του Μεσολογγίου, του Αιτωλικού ή της Στάμνας είναι πολύ σημαντικά έργα και για το περιβάλλον και για τους κατοίκους της περιοχής, για τους ψαράδες της λιμνοθάλασσας και για αυτό που συνολικά αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής. Μία τόσο μεγάλη παρέμβαση δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν έχει συμβεί τις τελευταίες δεκαετίες ή για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι την παρέμβαση αυτή μπορεί να την παρομοιάσει κανείς με τις μεγάλες παρεμβάσεις που έγιναν με την κατασκευή των αρδευτικών δικτύων του Αχελώου στην προδικτατορική εποχή. Δυστυχώς από τότε έχουν να γίνουν μεγάλες παρεμβάσεις για τη συγκεκριμένη περιοχή. Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να πούμε ότι αν δεν είχε βρεθεί Αιτωλοακαρνάνας στη θέση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, ίσως τα έργα αυτά να πήγαιναν ακόμη πιο πίσω στις ελληνικές καλένδες.