Πριν ένα μήνα περίπου παρουσιάστηκε στο Αγρίνιο η παράσταση ο «Κύριος Πουρσωνιάκ» του Μολιέρου από την «ΘΕΑΤΡόpolice», την πρωτοεμφανιζόμενη θεατρική ομάδα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ακαρνανίας και της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών/Τοπική Διοίκηση Ακαρνανίας. Ίσως αρκετοί να μην πρόσεξαν ότι επρόκειτο για μια συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου.
Ο δήμος Αγρινίου σύμφωνα με αποφάσεις που έχουν αναρτηθεί στη “Διαύγεια” μέσω του ΔΗΠΕΘΕ ξόδεψε για τη συγκεκριμένη συμπαραγωγή σχεδόν 4.000 ευρώ. Μόνο 3.500 ευρώ περίπου ήταν η αμοιβή του σκηνοθέτη (!) (δείτε εδώ) και μαζί με κάποια άλλα έξοδα για τις πρόβες του έργου η συνολική δαπάνη αγγίζει τις 4.000ευρώ. Αν θεωρεί κανείς ότι είναι μάλλον πολυτέλεια τη ώρα που άνθρωποι πεινούν και εξαθλιώνονται να δαπανώνται δημόσια χρήματα για πράγματα που απευθύνονται εκ των πραγμάτων σε πολύ λίγους ή αν το ποσό αυτό φαίνεται μικρό για να καλύψει άλλες περισσότερο επείγουσες ανάγκες του δήμου, όπως τις ασυντήρητες υποδομές, τις ελλείψεις στα σχολεία κ.α, τότε αυτό ίσως και να είναι μια υποκειμενική γνώμη.
Είναι όμως αντικειμενικό το γεγονός ότι όσα το ΔΗΠΕΘΕ ανέφερε στην επίσημη ανακοίνωσή του περί “εμψύχωσης κάθε πολιτιστικής ευαισθησίας της περιοχής” για την εν λόγω παράσταση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση έγραφε : Η συνεργασία αυτή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ με την «ΘΕΑΤΡόpolice» είναι πολύ σημαντική, γιατί αφενός δηλώνει την ενεργή πολιτιστική δραστηριότητα φορέων, που εκ πρώτης όψεως δεν έχουν σχέση με τον πολιτισμό, αλλά και την ανταπόκριση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ σε τέτοιου είδους ευαισθησίες. Ας μην ξεχνάμε πως ο ουσιαστικός προορισμός ενός ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι η πολιτιστική δραστηριότητα στην περιφέρεια καθώς και η εμψύχωση κάθε πολιτιστικής ευαισθησίας της περιοχής. Όμως προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν στην πόλη αρκετοί πολιτιστικοί σύλλογοι, ακόμη και σύλλογοι που ασχολούνται με το θέατρο και έχουν μια πορεία στο χρόνο, το ΔΗΠΕΘΕ διάλεξε μια πρωτοεμφανιζόμενη θεατρική ομάδα για να δείξει την… ευαισθησία του. Η στάση αυτή του δήμου και του ΔΗΠΕΘΕ έχει εξοργίζει αρκετούς συλλόγους της πόλης, οι οποίοι βέβαια αποφεύγουν να δώσουν έκταση στο θέμα και αυτό γιατί αντιλαμβάνονται το ρόλο τους ως αμιγώς πολιτιστικό και καθόλου αντιπολιτευτικό απέναντι στους υπευθύνους… Ωστόσο στις τάξεις τους όλοι διαπιστώνουν μια “επιδότηση” δημοσίων και προσωπικών σχέσεων…
