Τα εγκαίνια του εντυπωσιακού κτιρίου της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου την προηγούμενη εβδομάδα σίγουρα είναι ένα ευχάριστο γεγονός από τη στιγμή που πρόκειται για μία υποδομή που θα προσφέρει καλύτερες προϋποθέσεις για το δύσκολο έργο της αποθεραπείας και αποκατάστασης των παιδιών με αναπηρίες.
Ωστόσο, κανείς δεν θα πρέπει να παραβλέψει δύο αρνητικά στίγματα στις διαδικασίες με τις οποίες προωθήθηκε το έργο αυτό μέσω του ΕΣΠΑ. Το ένα, και πιο πρόσφατο, είναι το γεγονός ότι η υποδομή αυτή ξεκίνησε να κατασκευάζεται χωρίς πρώτα να έχουν γίνει οι απαραίτητες εργασίες διευθέτησης του παρακείμενου ρέματος και γενικότερα αντιπλημμυρικής θωράκισης της περιοχής. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Η πλημμύρα το Δεκέμβριο του 2017 προξένησε σημαντικές ζημιές στην ολοκαίνουργια υποδομή.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι πως η λειτουργία εδώ και σχεδόν δύο χρόνια αυτής της υποδομής συνιστά μία κατεφανέστατη παραβίαση της απόφασης υπ’ αριθμ. 303/2008 του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου σχετικά με την παραχώρηση δημοτικού οικοπέδου για να κατασκευαστεί το κτίριο. Η δημοτική έκταση παραχωρήθηκε “για την κάλυψη των αναγκών στέγασης και λειτουργίας όλων των τμημάτων του Παραρτήματός της που λειτουργούν στο Αγρίνιο (κέντρο αποθεραπείας και αποκατάστασης, κ.λ.π.), καθώς και για τη στέγαση του Δημόσιου Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου”. Ωστόσο στην πορεία ανακοινώθηκε από την ΕΛΕΠΑΠ προς τη σχολική κοινότητα του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου “Μαρία Δημάδη” -με το οποίο συστεγάζονταν η ΕΛΕΠΑΠ- πως από το κτίριο περίσσεψαν μόλις 144 τετραγωνικά μέτρα για τη στέγαση του Ειδικού Σχολείου (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό). Χώρος προφανώς ανεπαρκής για τη στέγαση του σχολείου.Έτσι ο λόγος της παραχώρησης της έκτασης από το δήμο Αγρινίου στην ΕΛΕΠΑΠ δεν εκπληρώθηκε ποτέ καθ΄ολοκληρίαν. Το θέμα είχε αναδείξει στο δημοτικό συμβούλιο Αγρινίου η παράταξη “Ανυπότακτο Αγρίνιο”, ωστόσο ποτέ δεν έγινε συζήτηση σχετικά με την εν λόγω απόφαση του δήμου Αγρινίου που έχει παραβιαστεί. Απλώς διαπιστώθηκε πως η πρόβλεψη για τη στέγαση του δημόσιου Ειδικού Σχολείου “εξαφανίστηκε” από την προγραμματική σύμβαση που έγινε με την ΕΛΕΠΑΠ, το δήμο Αγρινίου και την Πεφέρεια για να προχωρήσει η κατασκευή του κτιρίου μέσω ΕΣΠΑ, καθώς και από την οικοδομική άδεια που εκδόθηκε στη συνέχεια.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως ο δήμος Αγρινίου σε όλη τη διαδικασία από την ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ και μετά και όντας φορέας υλοποίησης του έργου είχε την άνεση να επιβάλλει την τήρηση της απόφασής του για την παραχώρηση της έκτασης με σκοπό εκτός από το κέντρο αποθεραπείας και αποκατάστασης της ΕΛΕΠΑ να στεγασεί και το δημόσιο Ειδικό Σχολείο. Δεν το έκανε όμως. Έτσι την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση απολαμβάνει αποκλειστικά ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και όχι και το δημόσιο σχολείο. Σε κάθε περίπτωση ο δήμος Αγρινίου θα όφειλε να εξαντλήσει τα περιθώρια που υπάρχουν για την εφαρμογή της απόφασής του.
