Γράφει ο φίλτατος γ.λ.
«Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κοσμός δε θα αλλάξει ποτέ»
Πολλά διαβάζω και πολλά βλέπω αυτόν τον καιρό. Πολιτικές απόψεις. Κομματικές γνώμες. Αναρχικές πράξεις. «Ακραίες» εικόνες… Κι όλα αυτά μέ έναν πολύ ωραίο, δομημένο, καλά στερεωμένο και επαγγελματικώς φτιασιδωμένο κοινό παρανομαστή: να έρθει η αλλαγή!
Κάποιοι φορούν το κοστουμάκι τους, τα καλογυαλισμένα μοκασίνια τους, την πανάκριβη φιρμάτη γραβατούλα τους και βγαίνουνε στον τύπο (έντυπο και άτυπο) να διαλαλήσουνε το ότι θα φέρουνε την αλλαγή… κάποιοι το κάνουν και με διαφορετικό outfitting αλλά με την ίδια βαρύτητα…
Κάποιοι άλλοι φορούν το τζινάκι τους ή τη φορμούλα τους, φορούν το μακό τους και το απαραίτητο κασκολάκι τους, παίρνουν μαζί τους κάτι που να ζυγίζει πάνω από 8-10 kg (εξαρτάται κι από το σωματότυπο και το στυλ του καθενός), κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και ξεκινούν τον πόλεμο της αλλαγής… και σε αυτήν την κατηγορία τολμώ να πω ότι το outfitting δεν είναι και τόσο αυστηρό….
Κανείς από τους παραπάνω δε λέει το πώς! Κουβέντες δίχως νόημα (ή απλώς φούμαρα και τα συναφή). Πράξεις χωρίς αιτία (ή απλώς δεν είχα τι να κάνω και που να διοχετεύσω τα νεύρα μου και λέω να κάψω το κέντρο της πρωτεύουσας, να σπάσω τα προσκείμενα μάρμαρα και τα συναφή επίσης)….
Πώς θα έρθει η αλλαγή… κανείς δεν απαντά! Μαθήματα ιστορίας και οικοδομικής παραδίδονται. Τίποτα ουσιαστικό, τίποτα βοηθητικό. Όλα ένας αέρας κοπανιστός (την αερολογία των φρα(γ)κάτων που κοπανούν οι μαρμαροφορείς).
Μέσα μας θα γίνει η αλλαγή… νομίζω δηλαδή… ή από εκεί θα ξεκινήσει… χωρίς βία… χωρίς όφελος…
Πάντως αν την αισθανθούμε απαλλαγμένοι από τις παροπίδες που μας φορούν όλοι αυτοί, θα κατευθυνθούμε προς το στόχο μας κι ίσως τότε καταφέρουμε να πούμε:
«Όνειρα γλυκά Κεμάλ!!! Αυτός ο κόσμος μπορεί και να αλλάξει τελικά!!!»
γ.λ.
