Όταν η Δημοκρατική Αριστερά καλύπτει την απουσία της Ρεπούση από την τήρηση ενός λεπτού σιγής στη Βουλή για τη Γενοκτονία των Αρμενίων λέγοντας ότι “η απουσία κάποιων από τους βουλευτές της οφείλεται σε καθαρά πρακτικούς λόγους” χωρίς να διευκρινίζονται αυτοί οι …”πρακτικοί λόγοι” και όταν από την άλλη βλέπουμε εκπροσώπους τους κόμματος να καταθέτουν στεφάνια, τότε δεν μιλάμε απλά για μια διγλωσσία, αλλά μάλλον για μια έωλη διγλωσσία.
Σήμερα για παράδειγμα είδαμε στο Αγρίνιο να καταθέτει στεφάνι στο μνημείο των προσφύγων στο Άγιο Κωνσταντίνο ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ Παύλος Θεοδωρίδης (αναλυτικά εδώ). Υποθέτουμε πως δεν είναι ο μόνος εκπρόσωπος του κόμματος που κατέθεσε στεφάνι στις εκδηλώσεις μνήμης που γίνονται για τη Γενοκτονία των Ποντίων ανά την Επικράτεια.
Επειδή όλοι ξέρουμε πως η Ρεπούση είναι αμετανόητη εχθρός της Ελλάδας και της ιστορίας της και επειδή βλέπουμε τον Κουβέλη να την καλύπτει, ας ξέρουν όλοι στη ΔΗΜΑΡ πως πλέον για τον πολύ κόσμο η εικόνα της ΔΗΜΑΡ είναι “ο Κουβέλης να καλύπτει τη Ρεπούση”… Για αυτό μην παρεξηγηθούν με αυτό που θα δούν στις κάπλες της 17ης Ιουνίου.