Ως και εδώ, στην Άγρια Δύση…

Τα πράγματα στην ελληνική κοινωνία έχουν αλλάξει. Η βία είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο και ο βομβαρδισμός ειδήσεων τόσο από τις τηλεοράσεις όσο κι από το ίντερνετ σχετικά με ληστείες, φόνους, βιασμούς, τσαμπουκάδες κλπ έχει γίνει κάτι σαν τον πρωινό μας καφέ…

Τώρα εδώ στην άγρια δύση υπάρχει η αίσθηση ότι αυτά που ακούγονται από την τηλεόραση είναι για κάποια χώρα μακρινή, σαν του Πήτερ Παν. Παρόλαυτα είχαμε χθες μια συμπλοκή στο Αγρίνιο μεταξύ αντιεξουσιαστών και χρυσαυγιτών. Μια συμπλοκή που από την βάση της έχει εδραιωθεί εδώ και πολλά χρόνια σε πολύ μικρότερη έκταση βέβαια. Τώρα που η Χ.Α. μπήκε μετά βαίων και κλάδων στην ελληνική βουλή η κόντρα αυτή έχει αρχίσει και επεκτείνεται. Από τα στενά των Εξαρχείων και της πλατείας Συντάγματος έφτασε στην Ελληνική επαρχία, στο Αγρίνιο έως και τα ακριτικά Βλυζιανά που 1ο κόμμα στις περασμένες εκλογές με ποσοστό 50% βγήκε η Χ.Α. Μια κόντρα όχι μόνο σωματική αλλά και συνειδησιακή. Μια κόντρα του λογικού κόντρα στο παράλογο. Μια κόντρα του πανικού απέναντι στην ψυχραιμία. Μια κόντρα ανάμεσα στον λαϊκισμό και στην καφρίλα…

Τώρα το τι εστί Χ.Α. έχει χιλιοειπωθεί και έχει γραφτεί από πολύ πιο έγκυρους από εμένα. Όλοι ξέρουμε λίγο πολύ το κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου και των Ελοχίμ οπαδών του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα κόμμα με τέτοιες αρχές δεν το πολεμάς με τσαμπουκάδες καφρίλες και γραφικότητες, όπως αποχωρήσεις από την βουλή την ώρα που μιλάει ο αρχηγός του…Είναι πιο δυνατό και στα 3 επίπεδα. Στους τσαμπουκάδες και στις καφρίλες έχει τα “κομάντα” του και στην γραφικότητα νομίζω ότι μέσα στην βουλή κερδίζει δικαιωματικά την 1η θέση…

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, αυτό το κίνημα το αντιμετωπίζεις με Δημοκρατία. Γιατί αν δεν το αντιμετωπίσεις έτσι, ίσα ίσα που του δίνεις δύναμη. Ας θυμηθούμε το “καλά της έκανε” μετά την επίθεση της Κανέλλη στον Κασιδιάρη. Αν η Λιάνα καθόταν στην θέση της και ξεφτιλιζόταν μόνος του ο Κασιδιάρης δεν θα ήταν καλύτερα; Τότε μόνο δεν θα ακουγόταν το “καλά της έκανε”…

Ο κόσμος τώρα βλέπει ένα κόμμα που το πολεμάει το κατεστημένο, τα κανάλια, τα κόμματα και από αντίδραση και μόνο το ψηφίζει. Ο μόνος τρόπος είναι να φύγει ο μύθος περί πατριωτισμού, εθνικισμού, Ελλάδας και να μείνει το αυθεντικό κομμάτι. Αυτό των μπράβων, των κατσαβιδοβγαλτών και των άνανδρων επιθέσεων…

Όσο για τους αντιεξουσιαστές, αν και η ιδεολογία τους είναι ίσως η πιο ρομαντική ουτοπία που έχει γεννηθεί σε αυτό τον κόσμο (όπως είπε και ο Θ.Π.), ένας κόσμος δίχως σύνορα, πολέμους και θρησκείες να μας χωρίζουν, αδυνατώ να κατανοήσω τι επιδιώκουν με τους τσαμπουκάδες και το ξύλο. Κατ΄εμέ πέφτουν στο ίδιο επίπεδο με τους “προβληματικούς” της Χ.Α. και εκείνη την ώρα γίνονται ένα…
Εξάλλου η αναρχία δηλώνει μια αρμονική αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή…Από προσδιορισμού της είναι ενάντια στην βία…

Γ.Κ. (giorgos@agrinioculture.gr)