Μέσα και έξω από το “Χυτήριο”

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Στην ιστορία με το “Corpus Christi” πολλά ειπώθηκαν σχετικά με τη ελευθερία της έκφρασης, της τέχνης, …της Χρυσής Αυγής… Επίσης πολλοί βρέθηκαν μέσα και έξω από το “Χυτήριο” στην Ιερά Οδό και εμείς καλούμαστε να πάρουμε το μέρος κάποιου…

Κι όμως δεν θα πάρουμε το μέρος κανενός, γιατί ούτε αυτοί που ήταν μέσα στο “Χυτήριο”, ούτε αυτοί που ήταν έξω από αυτό έχουν δίκιο… Καμία ελευθερία της έκφρασης δεν επιτρέπει να προσβάλεις τα ιερά και τα όσια των άλλων. Κάποιοι όμως το κάνανε για διαφημιστικούς λόγους και για να βγουν από τη αφάνεια της μετριότητάς τους. Από την άλλη η Χρυσή Αυγή και οι όποιοι παραθρησκευτικοί βρέθηκαν απ΄ έξω, κάθε άλλο παρά την πίστη τους υπερασπίζονταν… Απλώς έπαιζαν το ρόλο τους, το ρόλο που τους έχει ανατεθεί από την απουσία του νόμου. Ναι! Και εδώ ο νόμος είναι που λείπει, γιατί δεν βρέθηκε ένας να καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα κατά της παράστασης και να απαγορευθεί βάση του νόμου που υπάρχει στη χώρα μας, και υπάρχει είτε μας αρέσει είτε όχι…

Η γελοία Χρυσή Αυγή που άφησε το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο και ενδύνεται το χριστιανικό χιτώνα και οι γραφικοί παραθρησκευτικοί με τα κομποσχοίνια είναι εύκολο να παραμεριστούν, αν επιτέλους μια φορά σε αυτή τη χώρα εφαρμοστεί ο νόμος. Γιατί η απουσία του νόμου είναι που τους δίνει χώρο έκφρασης. Εκείνοι που δεν είναι εύκολο να παραμεριστούν οι θολοκουλτουριάρηδες της φασίζουσας Αριστεράς, ηθοποιοί και πολιτικοί, τύπου Μπίστη, Ρεπούση και Τατσόπουλου, που καμώνονται τους υπερασπιστές της ελευθερίας, λοιδωρόντας συνεχώς τα πιστεύω των άλλων κοινωνικών ομάδων!!! Έτσι πουλάνε “πολιτισμό”, “ελευθερία” και “αριστερά”…

Στην ουσία όμως πουλάνε έναν ύπουλο φασισμό, που λέγεται ατομισμός, ή αν προτιμάτε ατομικισμός. Παραβλέπουν ότι κανείς δεν είναι μόνος του, ότι ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο και πως αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου είναι που περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Και αν θέλουμε την πρόοδο του συνόλου, περιορίζουμε για χάρη του την ελευθερία μας. Όλα αυτά τα χρόνια που αυτή η Αριστερά των Ρεπούσηδων και Τατσόπουλων κυριαρχεί ιδεολογικά, μας έχει δείξει πόσο θέλει την πρόοδο του συνόλου. Είναι η Αριστερά που επικαλούνταν το άσυλο, ακόμη και αν γίνονταν εμπόριο ναρκωτικών στα πανεπιστήμια, είναι η Αριστερά που ήθελε το καλό των εργαζομένων και εξέθρεψε Φωτόπουλους και εργατοπατέρες…

Το δυστύχημα είναι πως αυτή η χώρα είναι τόσο μπουρδέλο, που ανέχεται και τα γελοία φασιστάκια της Χ.Α και αλλά και τη φασίζουσα Αριστερά…