Ο Πασχάλης Μελισσάς πήγε στον Παναιτωλικό με την προοπτική να τον βοηθήσει με την εμπειρία του, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου. Ο 30χρονος μέσος με θητεία σε αρκετές και αξιόλογες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίου (Καλαμάτα, Ξάνθη, Εργοτέλης, Ατρόμητος και Λεβαδειακός) αποτελεί ένα ακόμα ατού στις επιλογές του Νίκου Καραγεωργίου. Τελευταίος του σταθμός πριν από το Αγρίνιο η κυπριακή Πάφος, στην οποία δεν πέρασε καλά. «Μέχρι την έβδομη αγωνιστική τα καταφέρναμε περίφημα. Ήμασταν στην τέταρτη θέση. Από εκεί και μετά βγήκαν στην επιφάνεια προβλήματα, τα οποία οι άνθρωποι της διοίκησης έκρυβαν καλά. Άρχισαν να καθυστερούν οι πληρωμές και τότε αποφάσισα να κάνω προσφυγή όχι τόσο για να πάρω χρήματα, αλλά για να μείνω ελεύθερος και να πάω σε άλλη ομάδα» σχολιάζει για το πέρασμά του από τη Μεγαλόνησο.
Προτού έρθει η πρόταση του Παναιτωλικού, ο Ξανθιώτης ποδοσφαιριστής είχε κρούση και από άλλες ομάδες της Football League, αλλά και από τη Superleague, η οποία ωστόσο όπως ξεκαθαρίζει «δεν με γέμιζε». Και τώρα τα «καναρίνια». «Ποιοτική ομάδα ο Παναιτωλικός. Το σύνολο που υπάρχει μπορεί νομίζω να σηκώσει το βάρος του πρωταθλητισμού. Ο λόγος που η ομάδα δεν έχει πάρει μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα που θέλει έχουν να κάνουν με την ψυχολογία. Θα αλλάξει άμεσα αυτό γιατί στον Παναιτωλικό αξίζει να είναι ψηλά. Είμαι ευχαριστημένος που είμαι εδώ. Όλο αυτό που έχει χτιστεί είναι πολύ σοβαρό. Αυτό έχω εκλάβει το λίγο διάστημα που είμαι στην ομάδα» λέει ο Μελισσάς.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πέρασε ωραίες στιγμές σε όλες τις ομάδες, αν εξαιρέσει το εξάμηνο πέρασμα από την Κύπρο. «Όχι τόσο αγωνιστικά, αλλά από άποψη ζωής στον Εργοτέλη ήταν φανταστικά. Είχα καλή παρέα, έκανα φίλους, με τους οποίους μιλάω ακόμα. Είναι όμορφη πόλη το Ηράκλειο και ειδικά τότε, το 2006, που η κρίση δεν είχε εμφανιστεί» σημειώνει. Στον Ατρόμητο η οργάνωση ήταν άρτια. «Διαφορετικές παραστάσεις εκεί, πετυχημένες χρονιές». Τότε γνώρισε τη γυναίκα που παντρεύτηκε και με την οποία έχει σήμερα δύο παιδιά.
«Είμαι ευτυχισμένος με ό,τι έχω κάνει. Από μικρός ήθελα να παίξω μπάλα και το πέτυχα» ξεκαθαρίζει. Τι χρειάζεται όμως για να γίνει κανείς ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα; «Εκτός από ικανότητα και τύχη» τονίζει και συμπληρώνει: «Θυμάμαι ήμουν 16,5 ετών και έπαιζα στην Ορφέα Ξάνθης, στη Δ’ Εθνική, ημέρα Κυριακή, απέναντι σε μια ομάδα του Έβρου. Την επομένη η Ξάνθη αγωνιζόταν για την Α’ Εθνική με την Καλαμάτα. Οι άνθρωποι της Καλαμάτας είχαν ρωτήσει αν υπάρχει κάποιο παιχνίδι να δουν, καθώς ο δικός τους αγώνας ήταν τη Δευτέρα. Ήρθαν, με είδαν, τα είχα πάει περίφημα και με πήραν στην Καλαμάτα. Τύχη και συγκυρίες λοιπόν».
Ο Πασχάλης Μελισσάς δεν θα ξεχάσει ένα παιχνίδι στον Κορυδαλλό, ανάμεσα στην Προοδευτική και τον Εργοτέλη. Παίκτης της ομάδας του Ηρακλείου τότε εκείνος. Οι δύο ομάδες είχαν προηγούμενα από το ματς του πρώτου γύρου. «Ηλεκτρισμένη η ατμόσφαιρα από το ξεκίνημα του αγώνα. Έπεσε το ξύλο της αρκούδας μετά. Δεν είχα ξαναζήσει κάτι παρόμοιο. Μετά οι οπαδοί μας έσπασαν και τα τζάμια του λεωφορείου» θυμάται ο 30χρονος.
πηγή : flnews.gr
