Καθώς οδηγούσα άκουγα σήμερα σε τοπικό ραδιόφωνο μια ενημερωτική εκπομπή. Την πέτυχα ακριβώς την στιγμή που ο δημοσιογράφος απολογούταν για ένα λάθος που είχε κάνει προηγουμένως. Ποιο ήταν αυτό; Ότι ο Μπαρμπαρούσης δεν παρευρέθηκε στην συνέλευση του Μοσχολιού με τους βουλευτές για το θέμα του Πανεπιστημίου… Ύστερα πήραν τηλέφωνο τα μέλη της Χ.Α. στον σταθμό (που απ ότι καταλαβαίνω πρέπει να είναι τίποτα «τρολ» που ακούνε ραδιόφωνο όλη την μέρα και παρακολουθούν τα τοπικά sites για να υπερασπιστούν την οργάνωση τους αν ακουστεί τίποτα κακό) και του εξήγησαν ότι ο κ. Μπαρπαρούσης δεν καλέστηκε από τον Δήμαρχο Αγρινίου. Τότε ο δημοσιογράφος ζήτησε συγγνώμη για την λάθος πληροφόρηση…
Κι αν τέλειωνε εκεί το περιστατικό όλα καλά… Αλλά μετά άρχισε να τα παίρνει στο κρανίο, «ότι ήταν λάθος του Δήμαρχου» και “ο Μπαρμπαρούσης είναι εκλεγμένος από τον λαό” και «θα καταργήσουμε και την Δημοκρατία δηλαδή;», «Δεν είναι δημοκρατικό να μην καλείται ο Μπαρμπαρούσης» κλπ…
Θα ήθελα να πω στον φίλτατο -γιατί σέβομαι ότι έχει να επιτελέσει ένα δύσκολο έργο- ότι Δημοκρατία και Χ.Α. δεν πάνε μαζί… Ένας βουλευτής που πάει και σπάζει πάγκους στο Μεσολόγγι και κάνει τραμπουκισμούς λειτουργώντας εγκληματικά δεν μου μοιάζει και πολύ Δημοκρατικός… Οπότε δεν το θεωρώ λάθος που αποκλείστηκε από μια Δημοκρατική διαδικασία… Όταν μάλιστα ανήκει και σε κόμμα που αμφισβητείται η νομιμότητά του…
Πάντως για να μην τρακάρω με αυτά που άκουσα, το γύρισα στο 2ο Πρόγραμμα και συνέχισα την οδήγηση…
Aργότερα βέβαια θυμήθηκα -και το αναφέρω στο σχόλιο αυτό για να δείξω ότι πρέπει όλοι (κόμματα, πολίτες, φορείς) να βοηθούν για γίνει η δημοσιογραφία λειτούργημα- πως χθες δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση των “Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα” με την παγκόσμια λίστα των χωρών ως προς την ελευθερία του Τύπου. Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στη 84η θέση, πολύ πίσω κι από χώρες όπως η Μπουρκίνα Φάσο και η Νότια Αφρική. Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι οι δημοσιογράφοι είναι εκτεθειμένοι στο θυμό των πολιτών αλλά και στη βία που ασκείται είτε από την Αστυνομία, είτε από από ακραίες οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγή. Ένα μικρό παράδειγμα του γιατί η Ελλάδα καταλαμβάνει αυτή τη θέση ως προς την ελευθερία του τύπου ήταν και αυτό που έζησα σήμερα.
Γ.Κ
