To Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος είναι για κάποιους το “κακό” τμήμα που συμφωνεί με την κατάργηση το Πανεπιστήμιο στο Αγρίνιο. Ενδιαφέρον όμως θα έχει να δούμε τι ακριβώς γίνεται σε αυτό το τμήμα… Το τμήμα αυτό στην έκθεση του εξωτερικής αξιολόγησης που έγινε χαρακτηρίζεται ως leader της επιστήμης του Περιβάλλοντος στην Ελλάδα! Ένα ενδεικτικό παράδειγμα που αποδεικνεύει του λόγου το αληθές είναι η διάκριση που πήρε στο Διαγωνισμό Εφαρμοσμένης Έρευνας και Καινοτομίας (που διοργάνωσαν το 2011 o ΣΕΒ και η Eurobak) το Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Συστημάτων του τμήματος που διευθύνει ο πρόεδρός του Καθηγητής Περιβαλλοντικών Συστημάτων Δημήτρης Βαγενάς.
Ο κ. Βαγενάς και η ομάδα του κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα φίλτρο βιολογικής επεξεργασίας του πόσιμου νερού με μικρό κόστας κατασκευής και εγκατάστασης και μηδενικό κόστος λειτουργίας!!! Η “πατέντα” αναμένεται μάλιστα να πουληθεί στο εξωτερικό και συγκεκριμένα σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το πόσιμο νερό. Στην Ελλάδα η “πατέντα” έχει εγκατασταθεί στον οικισμό Νέο Βουπράσιο στο νομό Αχαΐας. To όλο εγχείρημα χρηματοδοτήθηκε από τον Περιφερειακό Πόλο Καινοτομίας Δυτικής Ελλάδας και ξεκίνησε το 2008 όταν το τμήμα ανήκε διοικητικά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και φυσικά τότε ήταν δυνατό να “τρέξει” το πρόγραμμα μέσα από τις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Αν το πρόγραμμα αυτό ξεκινούσε σήμερα ή μετά την δήθεν αυτονόμηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος δεν θα μπορούσε να τρέξει από το τμήμα καθώς το “πανεπιστήμιο” που δεν είχε υπηρεσίες… Παράλληλα για να προχωρήσει αυτή η εφαρμοσμένη πλέον έρευνα απαιτούνταν συνέργειες με άλλα πανεπιστημιακά τμήματα συναφών επιστημών, πράγμα που έγινε με τον αγώνα του προσωπικού του τμήματος. Αυτοί είναι πλέον στην πράξη οι δυο λόγοι που το τμήμα συμφωνεί στη κατάργηση του Πανεπιστημίου και μελλοντικά δεν θα έλεγε όχι και στη μεταφορά του στη Πάτρα, ακριβώς για να αποκτήσει συνέργειες που θα του επιτρέψουν να συνεχίσει την έρευνα. Βλέπετε η έρευνα και δη η εφαρμοσμένη απαιτεί διεπιστημονοκότητα, αλλά άντε να το εξηγήσεις αυτό στο κάθε άσχετο που λέει που εκφέρει άποψη για το τι πρέπει να γίνει με τα πανεπιστήμια.
Αναδημοσιεύουμε από το kainotomeis.gr μερικά ενδεικτικά στοιχεία για την συγκεκριμένη έρευνα του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ http://www.water-biofilter.gr/ (σ.σ μην σας παραξενέψει που θα δείτε με μεγάλα γράμματα να γράφει Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είπαμε πως όλα “έτρεξαν” μέσω των “κακών” Ιωαννίνων)
Δ.Π
Βιολογικό φίλτρο για καθαρό νερό
«Θα πρέπει κάποια στιγμή ο ερευνητής να αφήσει το εργαστήριό του και να βγει προς τα έξω. Να αφουγκραστεί τις ανάγκες της κοινωνίας και να προσπαθήσει να δώσει λύση και στα προβλήματα της καθημερινότητας». Ο καθηγητής Δημήτρης Βαγενάς και η Αθανασία Τεκερλεκοπούλου, μεταξύ των 21 πρώτων του περσινού διαγωνισμού «Η Ελλάδα Καινοτομεί!» έκαναν ακριβώς αυτό: ανέπτυξαν ένα βιολογικό φίλτρο νερού το οποίο με ελάχιστο κόστος κατασκευής και μηδενική συντήρηση μπορεί να προσφέρει καθαρό, πόσιμο νερό σε χωριά και πόλεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το νερό του δικτύου της περιοχής τους.
Πρόκειται για ένα σύστημα προσκολλημένης ανάπτυξης, στο οποίο οι μικροοργανισμοί που απαντώνται φυσικά στο νερό προσκολλώνται πάνω στην επιφάνεια πυριτικού χαλικιού. Καθώς αναπτύσσονται, δημιουργούν βιοφίλμ που παρέχει πολύ μεγάλη συγκέντρωση βιομάζας και αυξημένη αντοχή σε υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων στο νερό. Επιπλέον, μέσα από τον όγκο των χαλικιών επιτυγχάνεται φυσική διέλευση του αέρα, χωρίς μηχανικό αερισμό, λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας του νερού και του περιβάλλοντος αέρα. Με τον τρόπο αυτό, το σύστημα απομακρύνει το υδρόθειο, την αμμωνία, το σίδηρο και το μαγγάνιο από το νερό και το προωθεί στα σπίτια καθαρό. Η διαδικασία είναι αποτέλεσμα μαθηματικής μοντελοποίησης, τονίζει ο Δρ Βαγενάς.
Η εργασία του καθηγητή Περιβαλλοντικών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων πάνω στο φίλτρο έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, ως μέρος της διδακτορικής του διατριβής και επανήλθε στο προσκήνιο σε συνεργασία με την Αθανασία Τεκερλεκοπούλου, όταν εκείνη ήταν υποψήφια διδάκτωρ. Μετά από αρκετές γραφειοκρατικές περιπέτειες, η έρευνα των δύο βρήκε το δρόμο της προς την κατασκευή, μέσα από ένα πρόγραμμα των πόλων καινοτομίας του Επιστημονικού Πάρκου Πατρών και το φίλτρο εγκαταστάθηκε στο χωριό Νέο Βουπράσιο στην Αχαΐα. Αλλά και τότε τα πράγματα δεν ήταν εύκολα: οι δοκιμές σε πραγματικές συνθήκες κράτησαν έναν ολόκληρο χρόνο πριν η ομάδα να είναι σε θέση να εγγυηθεί την καλή λειτουργία του, ενώ οι κάτοικοι του χωριού τούς αντιμετώπισαν αρχικά με δυσπιστία, πιστεύοντας ότι ο στόχος τους ήταν κερδοσκοπικός.
Σήμερα, το βιολογικό φίλτρο έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου της περιοχής και έχει τραβήξει την προσοχή πολλών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Φορείς από την Αίγυπτο και τη Βολιβία, έχουν ήδη εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για τη χρήση του, ενώ μετά και την προβολή που η καινοτομία αυτή είχε στον 1ο διαγωνισμό του ΣΕΒ και της Eurobank, έλληνες επιχειρηματίες έχουν προσεγγίσει την ομάδα για να αξιοποιήσουν το φίλτρο της. «Ο διαγωνισμός μας έδωσε μία μοναδική ευκαιρία: μας έφερε σε επαφή με ανθρώπους, με επιχειρήσεις. Πολλές επιχειρήσεις ήρθαν σε επαφή μαζί μας» σημειώνει ο Δρ Βαγενάς, προτρέποντας παράλληλα και άλλους έλληνες επιχειρηματίες να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτών που επενδύουν στην ελληνική έρευνα: «Θα πρέπει […] ο επιχειρηματικός κόσμος να σταματήσει να κάνει μόνο αντιπροσώπευση της ξένης τεχνολογίας και να επενδύσει στην ελληνική καινοτομία, στην ελληνική επιχειρηματικότητα, να προσπαθήσουμε να βγάλουμε ελληνικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές».
