Γράφει ο Γεώργιος Κ. (giorgos@agrinioculture.gr)
…Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι…Και τι ονειρεύομαι; Να έχω κερδίσει το Τζόκερ το Λόττο το Πρόττο το Στοίχημα και να έχω μια άνετη ζωή…Λεφτά, αυτά ονειρεύομαι…Ακόμα και τα όνειρά μου έχουν γίνει ρηχά…Μου τα έχετε κάνει ρηχά.
Και μετά ξυπνάω. Ξυπνάω στην Πιτσαρία του Αντώνη (έτσι θα λέγεται πλέον η Ελλάδα βλ. video) και βουτάω στην μιζέρια… Με αυτό το πλάκωμα στο στομάχι…Με έναν αποπροσανατολισμό στο μυαλό, με μια θολούρα, σαν τον μεθυσμένο που δεν ξέρει που να πάει….
– Δεν λες πάλι καλά που έχεις δουλειά; Αφού έχεις δουλειά μην μιλάς…” είναι μια από τις χαρακτηριστικότερες φράσεις που ακούω… Και δεν μιλάω…
– “Πως πάει;”
– “Τι να πάει; Όλο έξοδα έξοδα έξοδα και μιζέρια”… πάλι δεν μιλάω
Δεν μιλάω… Γιατί δεν μιλάω; Μήπως επειδή είμαι συνένοχος; Όχι δεν είμαι…Αλλά αν δεν είμαι γιατί νοιώθω τύψεις; Σαν να έχω κλέψει κάτι…Σαν να έχω κλέψει από κάποιον κάτι…
Πότε πρόλαβα να κλέψω; Να παρανομήσω; Και τώρα ήρθε η ώρα της επιστροφής; Να επιστρέψω τι;
Μια μόνιμη μιζέρια έχει γίνει η Πιτσαρία… Ο Αντώνης διατάζει κι οι υπόλοιποι ζυμώνουν…
– “Κι εσύ τι κάνεις;”
– “Και τι μπορώ να κάνω;” απαντώ, “Είμαι μόνος μου…”
Μόνος…Πως γίνεται να είμαι μόνος; Μέσα σε 10.000.000 ανθρώπους; Δεν γίνεται…Κάτι κάνω λάθος! Και πρέπει να βρω τι κάνω λάθος. Επειγόντως!
Ίσως αν καταλάβω τι κάνω λάθος η Πιτσαρία να γίνει πάλι Ελλάδα…Ίσως αν καταλαβαίναμε όλοι ότι δεν είμαστε μόνοι μας να άλλαζε κάτι…
Όχι δεν μιλάω για λεφτά! Αυτά μόνο τα ονειρεύομαι… Και δεν θέλω πλέον…
ΥΓ: Θα γράψω και το σχόλιο του φίλου μου του Κώστα όταν το πόσταρε το τραγούδι “Το ακούσαμε χίλιοι, σίγουρα δεν είμαστε αρκετοί για να αλλάξουμε όσα πρέπει να αλλάξουμε μαζί.”
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=11kbqVgWz_8[/youtube]
