Δύο χορηγοί ποδοσφαίρου στο σαλόνι της Super League

Ξαφνικά το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας έχει την τύχη, διότι περί τέτοιας πρόκειται, να καλωσορίζει στη Super League τον Σταμάτη Βελλή και τον Φώτη Κωστούλα.

Περισσότερο φωτισμένη η περίπτωση του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Παναιτωλικός, αρκετά φωτισμένη πλέον και η αντίστοιχη του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ Απόλλων. Δύο επιχειρηματίες με νοοτροπία και αντίληψη για το ποδόσφαιρο που είναι εντελώς ξένες και δεν έχουν καμιά συγγένεια με αυτές του… κλασικού του Ελληνα του παράγοντα. Δύο κανονικοί, αυθεντικοί χορηγοί του αθλητισμού, που χρηματοδοτούν ποδοσφαιρικό σύλλογο κυρίως ορμώμενοι από το όραμα της κοινωνικής προσφοράς. Τι κάνει η αγορά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου για να τους κρατήσει, ή τουλάχιστον να μην τους διώξει;

Στην προηγούμενη φορά του στη Super League ο Κωστούλας δέχθηκε απανωτά χαστούκια και πιστολιές, ώστε να πέσει προτού καλά καλά το καταλάβει. Τις προάλλες ο Βελλής έφτασε να μιμηθεί τον μεγαλομέτοχο του Παναιτωλικού και να «απειλήσει» ή καλύτερα να προειδοποιήσει ότι αν δεν άφηναν τον Απόλλωνα να ανέβει στη Super League θα αποχωρούσε.Εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται ότι και οι δύο, που τυχαίνει να έχουν αναπτύξει σχέση αλληλοεκτίμησης και σεβασμού, κουβαλούν ήδη αρκετή φθορά από την ενασχόληση με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πόσα είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν; Και για πόσο ακόμη θα βάζουν λεφτά σε αυτό το ποδόσφαιρο;

Σε μια κανονική ποδοσφαιρική αγορά αυτό θα ήταν ένα από τα βασικότερα ζητήματα προβληματισμού. Οχι μόνο το πώς θα κρατήσει αυτή η αγορά στοιχεία της ποιότητας των Βελλή, Κωστούλα, αλλά και το πώς θα τους αβγατίσει τους παράγοντες αυτής της ποιότητας. Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα όμως αυτός ο προβληματισμός αναπτύσσεται κυρίως ή μόνο από τους παρατηρητές της αγοράς, όχι από τους πρωταγωνιστές και τους διοικητές του. Και μάλιστα πολλές φορές αυτοί οι δύο κόσμοι φτάνουν να δημιουργούν μαζί μια εντύπωση ότι αυτός ο τύπος παράγοντα είναι «μαλθακός», «δεν κάνει», «δεν προστατεύει την ομάδα από το παρασκήνιο». Πολύ συχνά αυτοί οι δύο κόσμοι φτάνουν να αποδοκιμάζουν τις πρακτικές παραγόντων αυτού του προφίλ, και να χειροκροτούν τους μπράβους, τα πεσίματα, τις απειλές, τις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, τα «1 ημίχρονο 2 τελικό». Αυτοί είμαστε συνήθως. Κι όσο δεν αλλάζουμε, ο Βελλής και ο Κωστούλας θα αποτελούν εξαίρεση. Μέχρι την εξαφάνισή τους.

πηγή : sday.gr