Απολύσεις εκπαιδευτικών και μέσα μαζικής ενημέρωσης

Του Κώστα Φ. Μαραγιάννη Φιλολόγουμέλους Δ.Σ. Β΄ΕΛΜΕ Αιτ/νίας

Πολλοί εκπαιδευτικοί που ζουν τη βαρβαρότητα της μνημονιακής κυβέρνησης να τους θέσει ξαφνικά σε διαθεσιμότητα, μετά την κατάργηση των ειδικοτήτων τους στα Τεχνικά Λύκεια και τις ΕΠΑΣ, ρωτάνε και αναρωτιούνται, γιατί τα Μέσα ενημέρωσης δεν προβάλλουν το θέμα των απολύσεων των εκπαιδευτικών και τις καθημερινές κινητοποιήσεις του εκπαιδευτικού κόσμου, ενάντια στην κατεδάφιση του δημόσιου σχολείου και στη συγκεκριμένη περίπτωση στην κατάργηση, στην ουσία, των τεχνικών σχολείων ,των πιο ζωντανών και παραγωγικών κομματιών της εκπαίδευσης και το πέταμα των 20.000 μαθητών στο δρόμο ή την ιδιωτική εκπαίδευση , αφού, από το Σεπτέμβριο, θα αναζητούν το σχολείο τους και δεν θα το βρίσκουν . Μαζί τους χάνονται και τα 830 εργαστήρια στα οποία εξασκούνταν και εξοπλίστηκαν πρόσφατα με πολυδάπανα μηχανήματα και υλικά.

Η απάντηση είναι πολύ απλή και έχει άμεση σχέση με το ρόλο τους στη σημερινή συγκυρία: τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και του κατεστημένου, που θέλει με κάθε θυσία να κρατήσει την εξουσία για μα μην θιγούν τα συμφέροντά τους. Συνεπώς, θα πρέπει να μην ενημερωθεί ο λαός και να φοβηθεί ακόμη περισσότερο. Έτσι, κανονίζουν καθημερινά την πιο ανώδυνη ατζέντα που βολεύει τους ίδιους και τα αφεντικά τους: μεγάλη προβολή των κινητοποιήσεων των υπαλλήλων της δημοτικής αστυνομίας, αφού η πληροφόρηση από το «Μαξίμου» είναι ότι θα γίνουν τροποποιητικές παρεμβάσεις ,δεν θα απολυθούν όλοι, η ελληνική αστυνομία τους περιμένει και επομένως η «καλή μας κυβέρνηση» δεν είναι και τόσο ανελέητη, αφού θα τους στείλει στην κανονική αστυνομία να «αισθάνεται και πιο ασφαλής ο πολίτης»…Και όποιος έχει και μεταπτυχιακό, αυτός σώθηκε πραγματικά ( έμμεση υπενθύμιση της αξιοκρατίας ,την οποία καταρράκωσαν με κάθε μέσο τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης).

Τους εκπαιδευτικούς ποιος τους υπολογίζει; Φρόντισαν προηγουμένως να δημοσιευτεί και η έκθεση του Ρακιντζή ΄΄ότι είναι τεμπέληδες ,διεφθαρμένοι και χωρίς αντικείμενο εργασίας…». Οπότε, αν παρουσιάσουν τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, θα πρέπει να εξηγήσουν στον κόσμο και το κλείσιμο των τομέων και των ειδικοτήτων, τις οποίες τελείωναν τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, όπως είναι οι ψυκτικοί, οι κομμώτριες, οι νηπιοβρεφοκόμοι, οι νοσηλευτές και. άλλες ειδικότητες, εξασφαλίζοντας ένα μεροκάματο στις φτωχές τους οικογένειες. Όμως, όταν υπάρχει το δημόσιο σχολείο που τα παρέχει δωρεάν, το ιδιωτικό ΙΕΚ που εγκαινίασε περιχαρής ο Αρβανιτόπουλος, χαρακτηρίζοντας τον ιδιοκτήτη του «ευεργέτη» τι θα κάνει; στα ντουβάρια θα διδάξει;

Μα τέτοια πράγματα θα κάνουν , θα πουν την αλήθεια στους γονείς και τους πολίτες, να ξεσηκωθούν και να βρουν κι αυτοί κανένα μπελά με τα αφεντικά τους; Δεν είναι καλύτερο το θέαμα με τις φασαρίες των μηχανών και των αυτοκινήτων της δημοτικής αστυνομίας που παρελαύνουν με ελληνικές σημαίες και έχουν και ολίγον συμπαράσταση και από τους ναζιστές. Στο κάτω-κάτω, τί τους θέλουμε κι αυτούς της δημοτικής αστυνομίας; για να μας βάζουν πρόστιμα και κλήσεις; Θα αναρωτηθεί ο κάθε φιλήσυχος πολίτης. Τους φύλακες των σχολείων, τί τους θέλουμε, αφού τα σχολεία θα κλείσουν και θα συγχωνευτούν, τί θα φυλάξουν κι αυτοί; Τους υπαλλήλους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τί τους θέλεις; Τεμπέληδες είναι και με μέσον διορίστηκαν . Αν κάνουμε άλλον έναν «Καλλικράτη» και κλείσουμε όλους τους Δήμους ,αυτοί δεν θα περισσεύουν ;

Και μέσα σε αυτόν τον πανικό και τη σύγχυση που δημιουργούν τα ΜΜΕ, μας ήρθε και ο μεγάλος της υγείας Άδωνις να γνωματεύσει ότι οι επεμβάσεις και οι εγχειρίσεις στα δημόσια νοσοκομεία θα γίνονται με γνωμοδότηση ιδιώτη γιατρού! Δεν μας είπε βέβαια, αν πρόκειται και για την τοποθέτηση γύψου. Γιατί σε λίγο, δεν θα φτάνουν ούτε οι δημόσιοι ούτε οι ιδιωτικοί γιατροί για το «γύψο που τοποθετούν καθημερινά στους πολίτες και στις κοινωνικές ομάδες των εργαζομένων, επιβεβαιώνοντας στο τέλος τη λαϊκή ρήση: «η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε».

Αυτή, λοιπόν, είναι η λύση της απορίας για την τακτική των ΜΜΕ. Μόνιμα, εχθροί των εργαζομένων και των αδύναμων πολιτών και κοινωνικών ομάδων και υπηρέτες των αφεντικών τους και των διαπλεκομένων συμφερόντων.