“Χορεύει ο κόσμος ξέφρενα, καθένας στον ρυθμό του, για να βρει ταίρι ένας τρελός πουλάει τον εαυτό του… Γυρνάει ο κόσμος γρήγορα και γίναμε όλοι σκλάβοι κι ένας τρελός φρένο πατά τον κόσμο να προλάβει…”
Τρελός η ψυχικά ασθενής ή ψυχικά ασταθής. Προτιμώ όμως ψυχολογικά σταθερός σε έναν ασταθή κόσμο. Ή ακόμα καλύτερα το “εναλλακτικός τρόπος σκέψης”. Αν επιμένετε στο τρελός παρ’ όλα αυτά κανένα πρόβλημα.
* Παρασκευή στις Οινιάδες. Ωραία η Μήδεια, ωραίος κι ο Κιμούλης που ξέφυγε από τα τετριμένα και συνηθισμένα και μας έδειξε μια άλλη πτυχή του. Ίδιος ο Νούσιας που είτε ζητάει φρεντοτσίνο, είτε παίζει τον Κρέοντα θα μιλάει πάντα με τον ίδιο στομφώδη τρόπο. Συμπαθητικός ο Οδυσσέας που έπαιζε τον Ιάσωνα. Αλλά καλύτερος από όλους ήταν ο χορός. Συγχαρητήρια σε αυτά τα παιδιά που τραγουδούσαν, έπαιζαν, κυλιόταν στα χώματα, απλά υπέροχοι. Στα αρνητικά η όψη του θεάτρου που μετά από τόσα χρόνια θα μπορούσαν να του κάνουν μια κάποια αναστήλωση. Αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
* Σάββατο και η τηλεόραση δεν παίζει τίποτα. Έχεις βαρεθεί να ακούς τους τηλεκατευθυνόμενους να σου λένε τα ίδια. Ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, διαθεσιμότητα, κινητικότητα, σωτηρία, σωτηρία, σωτηρία. Δεν μπορώ χρειάζομαι ένα αγχολυτικό για να ηρεμήσω. Μετά από αυτό ο Πορτοσάλτε ακούγεται σαν Παβαρότι και το δελτίο Ειδήσεων σαν το Καρουζέλ, με την δεσποινίδα Σιμένα. Σάββατο βράδυ, σινεμά Ελληνίς.”Ιδιαίτερες αδυναμίες” ο τίτλος της ταινίας, ιδιαίτερη και η ταινία. Η Ναόμι Γουότς και η Ρόμπιν Ράιτ δένονται από ισχυρή και βαθιά φιλία ακόμη κι όταν ερωτεύεται η καθεμία το γιο της άλλης και συνάπτουν σχέσεις μαζί τους που κρατάνε πάνω από είκοσι χρόνια. Εκεί το έργο αρχίζει και γίνεται “διαστροφικό” αλλά ο σκηνοθέτης δείχνει πως μπορούν να κρατηθούν οι ισορροπίες ακόμα και σε μια τέτοια κατάσταση. Στα αρνητικά η είσοδος σε μικρά παιδιά. Αυτή την ταινία την έβλεπαν 10χρονα. Λίγο προσοχή σε αυτό τον τομέα. Αλλά από την μια αυτό μπορεί να ναι λογικό. Από την άλλη εγώ δεν είμαι.
* Κυριακή. 14 τρελοί κολύμπησαν 11 χιλιόμετρα ξεκινώντας τη διαδρομή από τη Βόνιτσα Αιτ/νίας στις 8:00 το πρωί, με κατάληξη το λιμανάκι της Κορωνησίας. Το σύνθημά τους; «Σώστε τον Αμβρακικό» και στηρίζεται από το Κολυμβητικό Τμήμα του Γυμναστικού Συλλόγου Άρτας «Άνω Πόλη». Τέτοιους τρελούς χρειαζόμαστε κι άλλους. Πολλούς. Ή μάλλον όχι τρελούς, με εναλλακτικό τρόπο σκέψης…
* Κατά τ άλλα όλα βαίνουν καλώς. Η κουβέντα καλά κρατεί. “Καλά τους έκαναν αυτούς στην ΕΡΤ”, “Πήξαμε στους δημόσιους υπαλλήλους, 1.500.000 φτάσανε ήμαρτον πια” (σ.σ. 650.000 είναι, αλλά τα παπαγαλάκια κάτι τέτοια νούμερα λέγανε) “οι ελεύθεροι επαγγελματίες φταίνε, που δεν κόβουν αποδείξεις”, “όχι αυτοί του Μετρό φταίνε”, “όχι φταίει το ΠΑΜΕ” , “ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει” κλπ κλπ. Εμείς σφαζόμαστε μεταξύ μας κι οι άλλοι από πάνω κάνουν πάρτυ. Αλλά από την μια αυτό είναι το λόγικό από την άλλη εγώ δεν είμαι…
ΥΓ. Οι στίχοι είναι από το τραγούδι ενός άλλου τρελού του Μ. Πασχαλίδη με τον τίτλο “Ο τρελός” που by the way στις 8 Αυγούστου θα βρίσκεται στην Βόνιτσα. Θα πεταχτώ καμιά βόλτα γιατί εκεί θα βρίσκονται πολλοί συνάδελφοι (τρελοί)
Ε.Τ. (ένας τρελός)
