Το ημερολόγιο ενός τρελού Pt4

«Χορεύει ο κόσμος ξέφρενα, καθένας στον ρυθμό του, για να βρει ταίρι ένας τρελός πουλάει τον εαυτό του… Γυρνάει ο κόσμος γρήγορα και γίναμε όλοι σκλάβοι κι ένας τρελός φρένο πατά τον κόσμο να προλάβει…»

Τρελός η ψυχικά ασθενής ή ψυχικά ασταθής. Προτιμώ όμως ψυχολογικά σταθερός σε έναν ασταθή κόσμο. Ή ακόμα καλύτερα το «εναλλακτικός τρόπος σκέψης». Αν επιμένετε στο τρελός παρ” όλα αυτά κανένα πρόβλημα.

* Φεύγει σιγά σιγά το καλοκαίρι και μαζί του φεύγει κι η διάθεση μου. Πραγματικά το φθινόπωρο είναι η πιο καταθλιπιτική εποχή του χρόνου. Είναι η μετάβαση από την άνθηση στον μαρασμό, από τα θορυβώθη τζιτζίκια στην σιωπή του φθινοπωρινού αέρα… Πάντα αυτό που με δυσκόλευε είναι η μετάβαση. Έίτε για καλό, είτε για κακό. Με τρομάζει, με τρομοκρατεί και όταν ξεπεραστεί, τρέμω πότε θα έρθει η επόμενη. Να ναι καλά το prozak, που με κρατά σε ισσοροπία, γιατί η ζωή μας δεν είναι τίποτα άλλο από μεταβάσεις.

* Αυτό που απασχολεί τον μικρόκοσμο του Αγρινίου τον τελευταίο καιρό είναι το Πάρκο. Και οι υποστηρικτές και οι διαφωνούντες (λιγότερο) έχουν να πατήσουν στο Πάρκο από τότε που φλέρταραν σαν λυκειόπαιδα. Οι δε υποστηρικτές που βγαίνουν και βροντοφωνάζουν ότι θα αναβαθμιστεί το Αγρίνιο, από την λεγόμενη ανάπλαση του Πάρκου, είναι οι ίδιοι που δεν θα το επισκέπτονται μετά και θα το αφήσουν να ρημάξει. Όσο για τον εν λόγω επιχείρημα φαίνεται περίτρανα πόσο τιποτένια πόλη διαθέτουμε σε νου. Τόσα μνημεία, τόσα παλιά κτίρια, που ρημάζουν και είναι η ζωντανή Ιστορία του Τόπου μας αλλά εμείς περιμένουμε ότι με την ανάπλαση του Πάρκου (και 5 καφετεριες που θα ανοιξουν αργότερα) θα φτιαχτεί η πόλη. Ως εκεί φτάνει το μυαλό μας. Μάλλον όχι το μυαλό μας, το μυαλό τους, γιατί το δικό μου λόγω τρέλας έχει πετάξει γι άλλους γαλαξίες.

* Ανησυχητικά είναι τα πράγματα στην Συρία, μετά την χρήση των χημικών και την διαφαινόμενη παρέμβαση των ΗΠΑ. Οι Αμερικάνοι νοιώθω ότι παθαίνουν σύνδρομο στέρησης αν περάσει πενταετία χωρίς να εισβάλλουν σε ξένο κράτος, για “ειρηνικούς” πάντα σκοπούς. Το θέμα γίνεται πιο σοβαρό μετα την ακύρωση της συνάντησης ΗΠΑ – Ρωσίας (από την μεριά των ΗΠΑ) η οποία είχε σκοπό να συζητηθούν σχέδια για μια διεθνή ειρηνευτική διάσκεψη για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Συρία… Η Ρωσία εμφανίζεται απογοητευμένη και το θερμόμετρο ανεβαίνει… Αγχώθηκα… Άλλο ένα prozak για σήμερα.

* Τους “Αταιριαστους” παίζει αυτή την εβδομάδα ο Δημοτικός Κινηματογράφος “Ελληνίς”. Η υπόθεση : Ένα ξημέρωμα, κάπου στο Μπομπινί, κοντά σε μια παλιά υπόγεια παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη, κάποιος βρίσκει το άψυχο σώμα της Επονίν Σαλινί, της συζύγου του πανίσχυρου Ζαν-Ερίκ Σαλινί, του μεγάλου αφεντικού της Γαλλίας, που βρίσκεται στο προσκήνιο λόγω της κλιμάκωσης κοινωνικών ταραχών που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες.” ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νταβίντ Σαρόν ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ομάρ Σι, Λοράν Λαφίτ.

* Αναμένω και την έναρξη του 3ου Agrinio Jazz Festival, μια κίνηση που και τον πολιτισμό προάγει και καθιερώνεται σιγά σιγά ως θεσμός. Ένας θεσμός που μπορεί να προσελκύσει κόσμο στην πόλη μας αλλά δεν βρίσκει καμία βοήθεια από την τοπική Δημοτική Αρχή. Είπαμε το κέντρο του ενδιαφέροντος εξ΄άλλου είναι το Πάρκο. Και ο πολιτισμός που θα έρθει από την ανάπλαση. Επίσης ένα άλλο μουσικό δρώμενο γίνεται αυτό το Σ/Κ στο Πάρκο όπου η Λέσχη φίλων Hard Rock & Metal μουσικής Αγρινίου διοργανώνει το δεύτερο METAL UNION φεστιβάλ, την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου στο Κηποθέατρο του Δήμου Αγρινίου (εντός του Δημοτικού Πάρκου της πόλης), με τις εξής μπάντες:ENFORCER, (SWE),STRIKELIGHT,RELEASED ANGER,WHISPERS CIRCLE,BANDEMONIC,SLIDE IT IN,PROJECT 4…

Αυτά αγαπητό μου ημερολόγιο… Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα