Νέα έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία δημοσιεύθηκε χθες, αμφισβητεί εμμέσως την πολιτική που εφαρμόστηκε στη Νότια Ευρώπη –και ειδικά στην Ελλάδα– κατά τη διάρκεια της κρίσης.Η μελέτη, η οποία εξετάζει τις επιτυχείς περιπτώσεις μείωσης του δημοσίου χρέους σε ανεπτυγμένες οικονομίες τα τελευταία 30 χρόνια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η σκληρή λιτότητα αποδεικνύεται εν τέλει αντιπαραγωγική και υπονομεύει τη βασική προϋπόθεση για τη μείωση των εθνικών χρεών, που είναι η ανάπτυξη. Η μελέτη έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά από αλλεπάλληλα «mea culpa», σε μελέτες εμπειρογνωμόνων του Ταμείου, τους τελευταίους μήνες.
Παρουσιάζοντας χθες την έκθεση, σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Bruegel, στις Βρυξέλλες, τρεις εκ των συντακτών της τόνισαν ότι τα καλά νέα είναι πως «υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα μείωσης του δημοσίου χρέους, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες χαμηλής ανάπτυξης».Ωστόσο, η ήπια, στοχευμένη δημοσιονομική προσαρμογή, με μακροπρόθεσμη στρατηγική, η οποία θα συνοδεύεται από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αποδίδει πολύ καλύτερα από τη σκληρή λιτότητα, καθώς δεν οδηγεί σε απότομη συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Τα παραπάνω δεν συνεπάγονται ότι η δημοσιονομική προσαρμογή και η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων δεν συνδράμουν σημαντικά στη μείωση των εθνικών χρεών, διευκρίνισε ο Χελτζ Μπέργκερ, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης του ΔΝΤ. Εντούτοις, τα πρωτογενή πλεονάσματα αποδίδουν καλύτερα σε συνθήκες ανάπτυξης.Σχολιάζοντας τη μελέτη, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Bruegel, Γκούντραμ Βολφ, έκανε ειδική αναφορά στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι τα στοιχεία από τις εξαγωγές της, οι οποίες θα μπορούσαν δυνητικά να υποβοηθήσουν την ανάπτυξη, είναι απογοητευτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης.
Επίσης, σημαντικό ρόλο στην αδυναμία αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος έπαιξε και η έλλειψη αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στη φερεγγυότητα της χώρας μας, προσέθεσε ο κ. Βολφ, εκτιμώντας ότι με δεδομένους αυτούς τους παράγοντες, οι «δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές», δηλαδή η επίπτωση των μέτρων λιτότητας στο ΑΕΠ, αποδείχθηκαν δευτερεύων παράγοντας.
«Οι αγορές δεν εκτιμούν συνήθως τη δημοσιονομική προσπάθεια που καταβάλλει ένα κράτος ούτε τη βελτίωση των μεσοπρόθεσμων προοπτικών του, αλλά το άμεσο αποτέλεσμα και τους ονομαστικούς δείκτες των βασικών οικονομικών μεγεθών. Έτσι, η εμπροσθοβαρής δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία οδηγεί σε πρόσκαιρη επιδείνωση των δεικτών δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο (negative equilibrium)», τόνισε από την πλευρά του ο Αλί Αμπάς, οικονομολόγος του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ και εκ των συντακτών της μελέτης που παρουσιάστηκε χθες.Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη, συμφώνησαν οι ομιλητές της χθεσινής εκδήλωσης.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Ταμείου, εισερχόμαστε σε περίοδο χαμηλής ανάπτυξης, κάτι που δυσχεραίνει τις προσπάθειες μείωσης του χρέους πανευρωπαϊκά. Κάνοντας όμως έμμεση αναφορά στην Ελλάδα, οι συντάκτες της έκθεσης τόνισαν ότι οι χώρες που έχουν ήδη απολέσει την πρόσβαση στις αγορές δεν έχουν άλλη επιλογή από την εμπροσθοβαρή και βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.
Πηγή: skai.gr
