Ως πότε θα χειροκροτάμε το αυτονόητο;
Λίγο πολύ θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που ο Παύλος Μοσχολιός δεν φωτογραφίζεται με τους ανασφάλιστους που προστρέχουν στο κοινωνικό ιατρείο του δήμου Αγρινίου και γενικά τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας που καταφεύγουν στις κοινωνικές δομές του δήμου.
Υπερηφανευόμενος στη πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου για τις κοινωνικές δομές του δήμου Αγρινίου και το γεγονός ότι εκατοντάδες συμπολίτες μας ζητούν εκεί βοήθεια, ο δήμαρχος σε μια αποστροφή του λόγου του είπε : «και δεν είμαστε επικοινωνιακοί για να βγάζουμε φωτογραφίες κάθε φορά που το κοινωνικό ιατρείο δέχεται πολλούς ανθρώπους»….
Μήπως θα ήταν καλύτερα ο δήμαρχος κάθε φορά που του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει για τις κοινωνικές δομές του δήμου, αντί να υπερηφανεύεται που δεν φωτογραφίζεται με τους αναξιοπαθούντες, να ευχαριστεί τους ανθρώπους που με την εθελοντική τους εργασία στηρίζουν τις κοινωνικές δομές του δήμου.
Ιδίως για την περίπτωση του κοινωνικού ιατρείου η δημοτική αρχή δεν θα πρέπει να κομπάζει για την κοινωνική της πολιτική, γιατί έκανε ελάχιστα πράγματα…. Το κτίριο που στεγάζεται παραχωρήθηκε ως δωρεά στο δήμο από την οικογένεια Παπαϊώαννου, ο ιατρικός σύλλογος, ο φαρμακευτικός σύλλογος, ο οδοντιατρικός σύλλογος και τα μέλη τους προσφέρουν την εθελοντική τους εργασία. Πολίτες, σύλλογοι και φορείς έχουν προσφέρει φάρμακα, άνεργοι από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και της κοινοφελούς εργασίας δούλεψαν και θα ξαναδουλέψουν εκεί. Ποια είναι η συνεισφορά του δήμου; ό,τι διαμόρφωσε κατάλληλα το κτήριο; ό,τι το έβαψε; ό,τι πληρώνει λίγα – ελάχιστα χρήματα για τη συντήρησή του;;; Ως πότε θα χειροκροτάμε το αυτονόητο;
[vimeo width=”570″ height=”350″]http://vimeo.com/79692912[/vimeo]
