Έχουμε καιρό να τα πούμε αγαπητό μου ημερολόγιο. Το ξέρω δεν ήμουν συνεπής σε αυτό που σου είχα υποσχεθεί αλλά βλέπεις ήμουν σε κατάσταση που δεν μπορούσα να γράψω. Πολλά συνέβηκαν σε αυτό το διάστημα και θα προσπαθήσω να τα πάρω από την αρχή…
* Δυο άτομα σκοτώθηκαν έξω από τα γραφεία της Χ.Α. στο Ν. Ηράκλειο της Αθήνας νομίζω. Πολλά άκουσα, πολλούς να καταδικάζουν, πολλούς να στενοχωριούνται, πολλούς να μιλάνε για εμφύλιο, μα δεν άκουσα κανένα να μιλάει για αγάπη. Να μιλάει για αυτό που είπε ο Εισβολέας μετά τον θάνατο του Παύλου Φύσσα. “Όλοι θέλουν αγάπη. Ακόμα και αυτοί που έχουν σκοτώσει θέλουν αγάπη. Γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν. Και την υποχρέωση αυτή την έχουμε εμείς που είμαστε καλά μέσα μας. Επειδή ακούω για κρεμάλες και αντεκδίκηση, θα κλείσω με μια φράση. Αν είναι να κερδίσουμε αυτό τον πόλεμο και να γεμίσουμε νεκρούς, καλύτερα να τον χάσουμε.” Αυτά είπε ο Εισβολέας μετά την συνέντευξη του Φύσσα. Κι αυτά νομίζω ότι πρέπει να λέμε μετά από κάθε θάνατο. Εν τω μεταξύ η νεοσύστατη τρομοκρατική ομάδα πήρε τηλέφωνο την ζούγκλα του Τριανταφυλόπουλου. Αυτό από μόνο του λέει πολλά, πάρα πολλά. 1ο prozac για σήμερα…
* Άδωνις Γεωργιάδης… 2ο prozak για σήμερα, πριν καν αρχίσω. Φοβάται ο Υπουργός Υγείας (το λέω και δεν το πιστεύω, ο γραφικός Άδωνις Γεωργιάδης Υπουργός Υγείας) μην του κλέψει η Τρόικα την δόξα για τις απολύσεις γιατρών στο Δημόσιο. Γιατί από την μία έχουμε υπερπληθώρα γιατρών στα Δημόσια Νοσοκομεία (βλ. Νοσοκομείο Αγρινίου) από την άλλη οι απολύσεις είναι κάτι που έχουν δόξα και δεν μπορεί να την καπηλευτεί κανένας άλλος. Μην φοβάσαι Άδωνή μου εσύ θα είσαι ο μ@λ@κ@ς που θα πάρεις όλη την δόξα και την ευθύνη… Κι είμαι σίγουρος γι αυτό. Πας στοίχημα; 3ο prozac…
* Αυτή τη στιγμή που σου γράφω αγαπητό μου ημερολόγιο πληροφορήθηκα για τον θάνατο ενός θαυμάσιου ανθρώπου. Όχι, του Σάκη Μπουλά αυτός είναι καλά. Η είδηση περί του θανάτου του ήταν ένα απίστευτο τρολάρισμα στο ιντερνετ. Δυστυχώς όμως δεν είναι τρολάρισμα ο θάνατος του Νελσον Μαντέλα. Η εμβληματική φυσιογνωμία της Αφρικής που ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο πέθανε στα 95 του χρόνια… Δεν χρείαζεται να σου πω άλλα για τον σπουδαίο αυτό άνθρωπο και ηγέτη… Ηγέτης με όλη την σημασία της λέξης…
* Για να γυρίσουμε όμως στον μικροκοσμό μας. Για να μην σου γράφω μόνο τα αρνητικά. Ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 5/12 στο Παπαστράτειο Μέγαρο της ΓΕΑ το Ανταλλακτικό Παζάρι που διοργάνωσαν οι Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αγρινίου. Πρόκειται για μια σημαντική πρωτοβουλία που σκοπό είχε να συμβάλλει στην κάλυψη βασικών αναγκών, χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος. Οι επισκέπτες δηλαδή είχαν τη δυνατότητα να ανταλλάξουν κάθε είδους αντικείμενα (οικιακά και χριστουγεννιάτικα είδη, βιβλία, διακοσμητικά και άλλα μικροαντικείμενα) και να αποκτήσουν παράλληλα κάτι χρήσιμο… Έτσι για να αποφεύγουμε σιγά σιγά αυτά τα κακόγουστα χαρτάκια που είναι, ή μάλλον ήταν, στις τσέπες μας και μας καθορίζουν την ζωή και την ψυχολογία. Ανταλλαγή λοιπόν!
* Μια ενδιαφέρουσα παράσταση ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Μικρό Θέατρο. Μπορεί να χαρακτηρίζεται παιδική αλλά είναι και για μεγάλους, κυρίως γονείς. Μια παράσταση για τη ζωή των παιδιών στο σχολείο, τις σχέσεις τους, τους φόβους, τις δύσκολες θέσεις, τις σιωπές τους. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι παιδί; Πόσο εύκολο είναι να παίζεις και να γελάς; Είναι όλα τα παιχνίδια ωραία; Είναι όλα τα αστεία τόσο αστεία; Ένα κείμενο το οποίο γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τα τρία κορίτσια που παίζουν στην παράσταση. Την Κατερίνα την Φρύνη και την Δανάη… Συγχαρητήρια αφενός και καλή επιτυχία αφετέρου…
Αυτά αγαπητό μου ημερολόγιο. Ελπίζω να τα πούμε την επόμενη εβδομάδα…
