Όπως συμβαίνει συνήθως με τόσο πολυσυζητήμενα θέματα, στο Αγρίνιο το ράδιο αρβύλα καλά κρατεί…
Καθημερινά ακούς γύρω σου “εμπειρογνώμονες” που ξέρουν τι συνέβη ακριβώς στο τροχαίο δυστύχημα με το ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας που κόστισε τη ζωή στις δυο νεαρές φοιτήτριες. Έχει βέβαια λογική εξήγηση, οι “εμπειρογνώμονες” να έχουν και μια ισοπεδωτική λογική, πράγμα που δυστυχώς ανθεί στις μέρες μας. Πρέπει όμως να επικρατήσει ψυχραιμία. Επειδή η συζήτηση για το μοιραίο δυστύχημα ξεκινά από το αν έφταιγε ο οδηγός ή όχι ο οδηγός, ακούγονται τα μύρια όσα για τους οδηγούς των ΚΤΕΛ. Σε αυτό το κλίμα συντελεί και το γεγονός ότι τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας ενεπλάκησαν σε τρία θανατηφόρα δυστυχήματα μέσα σε ένα μήνα.
Αν σταθεί κανείς ψύχραιμα απέναντι στο θέμα, θα πρέπει να δει για παράδειγμα ότι για πολλά-πολλά χρόνια, κοντά στα 20 (!), δεν είχε συμβεί κάποιο θανατηφόρο ατύχημα. Πριν λοιπόν ρίξουμε ανάθεμα οπουδήποτε θα πρέπει να δούμε και αυτά. Όπως επίσης καλό θα ήταν να περιμένουμε όλοι το πόρισμα της δικαιοσύνης για το τραγικό περιστατικό.
Μόνο κάποιος που δεν ξέρει να οδηγεί δεν μπορεί να καταλάβει ότι ό,τι και να κάνεις όταν κυκλοφορείς στους δρόμους και δη στους ελληνικούς δρόμους, όσο προσεκτικός και να είσαι, το δρόμο τον μοιράζεσαι με τους υπόλοιπους χρήστες του… με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και χρειάζεται, για άλλη μια θα το πούμε, ψυχραιμία! Αναρωτήθηκε κανείς την ώρα που υπάρχει μια τόσο άσχημη περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τι ψυχολογία οδηγούν οι οδηγοί του ΚΤΕΛ τις μέρες μετά το ατύχημα;
Δ.Π
