Αρκετά συζητιέται η ανεξαρτητοποίηση της Όλγας Πιστιώλη – Σαλακίδου από τη δημοτική ομάδα του Παύλου Μοσχολιού. Λογικό, αφού θα πρέπει να ανατρέξει κανείς πολλά-πολλά χρόνια πριν για να βρει στο Αγρίνιο ανεξαρτητοποίηση από την παράταξη ενός δημάρχου.
Αυτό είναι που θα πρέπει να συζητιέται περισσότερο, όχι αυτή καθεαυτή η στάση της δημοτικής συμβούλου. Επί δεκαετίες είχαμε συνηθίσει τους συμβούλους της συμπολίτευσης να έρχονται στα δημοτικά συμβούλια να ψηφίζουν ό,τι πει ο δήμαρχος και φεύγουν. Κάποιοι μάλιστα πολύ σπάνια λάμβαναν και το λόγο για να τοποθετηθούν στα δημοτικά συμβούλια. Και αυτό ήταν που έχανε το δημοτικό συμβούλιο, τον διάλογο, τις επιφυλάξεις ή και τις διαφωνίες… Γιατί, όπως και να το κάνεις, δεν μπορεί να είναι όλα τέλεια σε όσα φέρνει ένας δήμαρχος προς ψήφιση.
Πάντως για να επιστρέψουμε στην ανεξάρτητη πια δημοτική σύμβουλο, η στάση της ξαφνιάζει με αυτό που σημειώνει στη δήλωσή της. Λέει πως άλλα πίστεψε, άλλα οραματίζονταν μαζί τους συναδέλφους της και η πραγματικότητα τρία χρόνια μετά είναι πολύ διαφορετική. Το ανεξήγητο φυσικά έχει να κάνει με το γεγονός ότι η κα Πιστιώλη – Σαλακίδου πότε δεν εξέφρασε τις όποιες διαφωνίες είχε στο δημοτικό συμβούλιο και ποτέ δεν καταψήφισε κάποια εισήγηση της δημοτικής αρχής. Αν είχε εκφράσει τις όποιες διαφωνίες της στις συνεδριάσεις, ίσως κάτι να κέρδιζαν τα δημοτικά συμβούλια. Και φυσικά κανείς τώρα δεν θα ξαφνιάζονταν με τη στάση της.
