Μήνες τώρα παρακολουθώ τις εξελίξεις σε κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό επίπεδο και έχω οδηγηθεί στην… αδράνεια. Ναι. Στην αδράνεια. Η επιθυμία μου είναι να διαβάζω και να παρακολουθώ τα γεγονότα με μία θετική ματιά. Το επιθυμώ. Δε λέω ότι το κάνω. Μα πώς μπορώ άλλωστε όταν τίποτα από τις καταιγιστικές εξελίξεις δε μου δίνει χώρο –και χρόνο- να τα νιώσω και να τα επεξεργαστώ;
Σκέφτομαι λοιπόν και λέω ότι αυτό πραγματώνεται για να μας προκαλέσουν νοητική αδράνεια: είτε επειδή δεν προλαβάνουμε να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες, είτε επειδή οι πληροφορίες είναι κατασκευασμένες για την αδρανοποίηση της σκέψης. Αλλά μετά λέω ότι είναι πολύ ευφυές να συμβεί κάτι τέτοιο από την πλευρά τους όποτε και παραιτούμαι απο αυτήν την πεποίθηση… εκτός και αν αυτό έχει συμβεί ήδη σε αυτούς που μας κυβερνούν… και η ιστορία εξελίσσεται.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι νιώθω τυχερός που μπορώ και συλλογίζομαι κάτι τέτοιο… ναι τυχερός. Γιατί σημαίνει ότι κάτι μπορεί να υπάρχει μέσα στο κεφάλι μου. Στο κεφάλι μας. Ας αρπάξουμε την ευκαιρία και ας σκεφτούμε. Να ξαναρχίσουμε να γυμνάζουμε το μυαλό μας και να θυμηθούμε ποιά είναι η δύναμή μας. Έρχονται εκλογές… ας σκεφτούμε.
BONUS: Στα (+) της εβδομάδας ότι την Κυριακή μεγαλώνει και επίσημα η ημέρα… Στα (-) της εβδομάδας ότι έγκυος 5 μηνών εργάζεται σηκώνοντας βάρη ως σερβιτόρα σε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα. Και αυτό θα το κάνει σίγουρα και για τους επόμενους 2 μήνες….
γ.λ.
