Γράφει η D.D.
56 μέρες πριν…
Κλείδωσα, έβαλα την μπάρα πίσω από την πόρτα, όπως ακριβώς τα τελευταία 13 χρόνια, και έφυγα. Η διαδρομή προς το σπίτι είχε ανάμικτα συναισθήματα! Όταν γυρίσω, αν όλα έχουν πάει καλά, θα είμαι μαμά, σκέφτηκα!
Ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά πριν την άδεια τοκετού, “54 μέρες πριν την πιθανή ημερομηνία , αυτές δικαιούστε κυρία μου”, μου είχε πει βαριεστημένα η υπάλληλος του ΙΚΑ , “και 63 μετά τον τοκετό, αν όλα έχουν πάει καλά” συνέχισε με το εξίσου βαριεστημένο και κυνικό ύφος, χωρίς καν να με κοιτάζει…
Αυτό το, αν όλα έχουν πάει καλά, σκεφτόμουνα και ένας κόμπος στο στομάχι με έσφιξε! Πως θα ήμουν τον άλλο μήνα; ….Στο μήνα μου..
Πότε θα γεννούσα; Θα το καταλάβαινα; Θα πονούσα; Θα κατάφερνα να γεννήσω φυσιολογικά; Θα κάνω καισαρική; Θα μου κάνουν πρόκληση; Θα με πιάσουν οι πόνοι ή μήπως θα σπάσουν τα νερά;
Πως θα είναι το μωρό; Θα είναι υγιές; πως θα είναι η φατσούλα του; Τι θα νιώσω μόλις το αντικρίσω; θα νιώσω κάτι; μήπως πάθω κατάθλιψη;
Kι από την άλλη αγωνία και άγχος …
Πότε θα βγει το επίδομα μητρότητας; Το επίδομα λοχείας; Θα πάρω άμεσα τα χρήματα; Οι συμπληρωματικές παροχές μητρότητας από τον ΟΑΕΔ; Θα προλάβω να τις πάρω; Λένε ότι μπορεί να τις κόψουν…θα πρέπει να κάνω την αίτηση αμέσως για να προλάβω, και τα χρήματα πότε θα βγουν; πόσα θα είναι;;;
“Δεν ξέρουμε κυρία μου..όσο για τα δικαιολογητικά μπείτε στο site του ΟΑΕΔ” μου είχε πει η αγενέστατη υπάλληλος και μου έκλεισε το τηλέφωνο ,μετά από πάρα πολλές προσπάθειες εως ότου κάποιος επιτέλους απαντήσει.
Θα πρέπει να βρώ μια κοπέλα να μου κρατάει το παιδί όσο θα λείπω στη δουλειά … που θα το αφήσω; Σε ποιο θα εμπιστευτώ 63 ημερών παιδί; θα το προσέχει; κι αν το αποπαίρνει; Θα το φροντίζει; κι αν το αφήνει βρώμικο και πεινασμένο;;;
Aυτές οι σκέψεις πήγαν να με πνίξουν…
63 μέρες μετά…
Είμαι στο αυτοκίνητο κάνοντας την αντίθετη διαδρομή, από το σπίτι δηλαδή προς τη δουλειά.. Το ραδιόφωνο παίζει.. Μάλαμα … κι εγώ αρκετά συγκινημένη λεω στον εαυτό μου…ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ !!!!
Γέννησα φυσιολογικά ένα υγιέστατο αγγελούδι!! Kατάφερα να πάρω όλα τα χρήματα που δικαιούμουν, μετά από τραγική χαρτούρα , που πηγαινοέφερνα με την κοιλιά στο στόμα μέχρι και λίγες μέρες πριν γεννήσω.
Μετά από φρικτούς εφιαλτές με γριές που μου απήγαγαν το παιδί, και απαράδεκτα τηλεφωνήματα και ραντεβού με ανθρώπους εντελώς ακατάλληλους για να κρατήσουν το παιδί μου…βρήκα εν τέλει μια κοπέλα εμπιστοσύνης, που σέβεται και κρατάει το μωρό μου, σαν ακριβώς αυτό που είναι για μένα, το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο!
Έτσι λοιπόν οδηγούσα προς τη δουλεία έχοντας γίνει η μαμά ενός υγιέστατου αγοριού, έχοντας τακτοποιήσει όλες τις τυπικές εκκρεμότητες και φεύγοντας πρώτη φορά από κοντά του για τόσες πολλές ώρες ήρεμη , φροντίζοντας πριν να τον έχω κοιμίσει!
