“Έφυγε” ο καθηγήτης Θανάσης Παλιούρας

Ένας σπουδαίος άνθρωπος των γραμμάτων, ο επίτιμος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας, Αθανάσιος Παλιούρας “έφυγε” σήμερα από κοντά μας σε ηλικία 77 ετών. Ο γνωστός καθηγητής απεβίωσε από παθολογικά αίτια, ενώ το προηγούμενο διάστημα αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα υγείας. Η είδηση του θανάτου του προκαλεί συγκίνηση, καθώς επρόκειτο για ένα άνθρωπο που αγωνίστηκε με ιδαίτερο ζήλο για το αυτόνομο Πανεπιστήμιο Αγρινίου, ενώ το ανασκαφικό του έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τρεις σημαντικές ανασκαφές στην περιοχή μας, την Αγία Τριάδα του Μαύρικα στο Αγρίνιο, το Σπήλαιο του Αγίου Νικολάου στη Βαράσοβα και την παλαιοχριστιανική βασιλική στο λόγο της Αγίας Τριάδας στην Κάτω Βασιλική.

Ο καθηγητής Αθανάσιος Παλιούρας γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1937 όπου περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές. Στη συνέχεια σπούδασε Θεολογία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών ερευνών Βενετίας για τον “Κρητικό ζωγράφο Γεώργιο Κλόντζα (1540-1608) και τον Μαρκιανό κώδικα των μικρογραφιών του” (Αθήνα 1977), ενώ με σειρά σχετικών άρθρων προώθησε την έρευνα γύρω από τα προβλήματα που παρουσιάζει η Κρητική Σχολή. Έγραψε τον “Οδηγό του Μουσείου των εικόνων και του Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας” και διετύπωσε νέες απόψεις για την καλλιτεχνική κίνηση στην Κρήτη και τη διακίνηση των καλλιτεχνών στο Μεσογειακό χώρο, για την τέχνη και την ανάπτυξη νέων τάσεων στην Κύπρο κατά τον 16ο αιώνα, καθώς επίσης και για την εμφάνιση νέων θεμάτων στα εικονογραφικά προγράμματα της εποχής μετά την Άλωση με κατάληξη την εικονογραφία των Νεομαρτύρων. Χάρισε στην επιστήμη τη “Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία” (α΄ έκδ. 1985, β΄ έκδ. 2004) που αποτελεί πιλοτικό βιβλίο για την έρευνα της μνημειακής τοπογραφίας του Ελλαδικού χώρου. Επιμελήθηκε σπουδαίους συλλογικούς τόμους για “Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα Βυζαντινά Μνημεία της Κωνσταντινούπολης” (1989), για τη “Μακεδονία” (2 τόμοι, 1993), για τους πνευματικούς θησαυρούς της Ανατολής (“Άγιοι Τόποι” και “Σινά”), για “Τα Βυζαντινά Μνημεία Νήσου Ιωαννίνων” με τον καθηγητή Μ. Γαρίδη (“Ζωγραφική”-1992 “Πρακτικά Συμποσίου Νήσου Ιωαννίνων”-1999). Διενήργησε ανασκαφές (α΄ Παλαιοχριστιανική Βασιλική Λόφου Αγίας Τριάδας- Κ. Βασιλικής Αιτωλίας, 1980-1990, β΄ Εγκλείστρα Σπηλαίου Αγίου Νικολάου Βαράσοβας Αιτωλίας 1990-2000, γ΄ Αγία Τριάδα Μαυρίκα Αγρινίου, 2001-2005, δ΄ Βυζαντινή Μονή Παναγίας Αρτοκωστής Κυνουρίας, 2005 και δημοσίευσε σχετικές μελέτες. Υπήρξε επιμελητής του επιστημονικού ετήσιου περιοδικού “Ηπειρωτικά Χρονικά” (1980-2000) και δημοσίευσε τα πορίσματα των ερευνών του. Ήταν μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας.