Αδιαφορία, αναισθησία και ανομία

η κυνική προκήρυξη επικουρικών γιατρών για την εκλογική περιφέρεια του Γρηγοράκου
η κυνική προκήρυξη επικουρικών γιατρών για την εκλογική περιφέρεια του Γρηγοράκου

Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να βγει στα κανείς στα “κάγκελα” για την κατάσταση στα νοσοκομεία Αγρινίου και Μεσολογγίου;

Επί μήνες τα προβλήματα είναι γνωστά, επι μήνες περιμένουμε γιατρούς για να αναπληρώσουν τα κενά. Αλλά φευ, ο Γρηγοράκος προκηρύσσει πέντε θέσεις γιατρών για την εκλογική του περιφέρεια. Επί μήνες τα βέλη σχεδόν όλων στρέφονται κατά των διοικητών, ο Γρηγοράκος διαπιστώνει την διοικητική τους ανεπάρκεια, αλλά πάλι φευ μια “αόρατη δύναμη” τους κρατά στη θέση τους. Το θέμα μάλιστα στο νοσοκομείο Αγρινίου έλαβε άλλη μια διάσταση, αυτή της ανομίας… Οι καταγγελίες για αναξιοκρατία και ρουσφέτια στο Νοσοκομείο Αγρινίου έφτασαν μέχρι τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή, και τον ανάγκασαν με έγγραφό του να ζητήσει από τη διοίκηση τη διερεύνηση των καταγγελιών. Αυτό που μαθαίνουμε είναι πως μέχρι στιγμής τουλάχιστον η διοίκηση του Νοσοκομείου δεν είναι σε θέση να απαντήσει στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για όλες τις καταγγελίες. Και τις τελευταίες ημέρες ήρθε να προστεθεί και η ερώτηση του Μ. Σαλμά στη Βουλή, που μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί, με την οποία θέτει 13(!) ερωτήματα σχετικά με τις αποφάσεις της διοίκησης του Νοσοκομείου στο θέμα των προμηθειών.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η όποια πίεση μπορούσε να ασκηθεί για να ληφθούν κάποια μέτρα και να πάψει τουλάχιστον η κατάσταση στο Νοσοκομείο να είναι οριακή, φαίνεται ότι έχει εξαντληθεί. Στο Αγρίνιο το σωματείο των εργαζομένων -σε αντίθεση με το σωματείο στο Μεσολόγγι- είναι “εξαφανισμένο” από τις αντιδράσεις, οι περισσότεροι από τους ίδιους τους γιατρούς του νοσοκομείου Αγρινίου, που υφίστανται την όλη κατάσταση απέχουν διακριτικά σχεδόν από όλες τις διαμαρτυρίες. Ο Ιατρικός Σύλλογος στο Αγρίνιο, πάλι σε αντίθεση με το Μεσολόγγι, αρκείται σε μια ανακοίνωσή του προ… διετίας περίπου, με την οποία είχε καταγγείλλει το που θα οδηγήσουν οι μνημονιακές πολιτικές την Υγεία. Οι δήμοι και οι δήμαρχοι της περιοχής περιορίστηκαν σε μια μάλλον εθιμοτυπική επίσκεψη στην ηγεσία του Υπουργείου, μιας και δεν είναι μόνοι που φιλοδοξούσαν ότι θα μπορέσουν να αποσπάσουν δυο-τρεις θέσεις γιατρών (αλλά φευ), η Περιφέρεια ως συνήθως δεν ασχολείται, ενώ οι βουλευτές ακόμη και της αντιπολίτευσης περιορίστηκαν στο να βγάλουν την “υποχρέωση” με μια ερώτηση στη βουλή. Είναι χαρακτηριστικό ότι κανείς από τους βουλευτές δεν έβγαλε, ούτε καν μια ανέξοδη ανακοίνωση για τον Γρηγοράκο, που διαπιστώνει τη διοικητική ανεπάρκεια των διοικητών, αλλά δεν τους αλλάζει και στέλνει γιατρούς στην εκλογική του περιφέρεια.

Και βέβαια το πρόβλημα των μειωμένων αντιδράσεων στο Αγρίνιο κάνει και άλλο ένα κακό, καθώς περιορίζει τη συζήτηση μόνο στην περίπτωση του νοσοκομείου Αγρινίου, ενώ στην ουσία το πρόβλημα είναι συνολικό και αφορά προφανώς και το νοσοκομείο του Μεσολογγίου. Και αν κάποια στιγμή καλυφθούν κάποια από τα κενά, αυτό θα πρέπει να γίνει και για τα δύο νοσοκομεία εξίσου ανάλογα με τις πιο επείγουσες ανάγκες. Για να πάψει επιτέλους η κατάσταση με τους γιατρούς μπαλάκι ανάμεσα σε Αγρίνιο και Μεσολόγγι και για να μην φτάσουμε κάποια στιγμή στο σημείο το νοσοκομείο Αγρινίου να του ανατεθεί ο ρόλος του νοσοκομείου όλου του νομού, ένας ρόλος που ούτε του αναλογεί, ούτε δίκαιος μπορεί να είναι για τους πολίτες του μεγαλύτερου νομού της χώρας με τόσες ιδιαιτερότητες.

Δ.Π