«…Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης…» Ι. Μάγιερ
Γράφει ο Χρήστος Σιάσος
Αισίως βαδίζουμε την τελευταία εβδομάδα πριν την Κυριακή των εκλογών τις 20ης Σεπτεμβρίου, που όλοι μας θα βρεθούμε στο παραβάν και μπροστά στην κάλπη για να εκλέξουμε τους επόμενους 300 Εθνοπατέρες μας –Βο(υ)λευτές, φυσικά και την επόμενη Κυβέρνηση της Ελλαδίτσας μας! Όλοι μας, άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε παρακολουθήσει τις τηλεμαχίες των Αρχηγών των Πολιτικών Κομμάτων, έτσι γίνονται τώρα οι προεκλογικοί αγώνες και όχι με τις πλαστικές σημαίες!!!
Όλοι μας έχουμε μια πίκρα μέσα μας σκεφτόμαστε και λέμε, ο Βο(υ)λευτής ψηφίζεται για να ασκήσει το λειτούργημα του πολιτικού και να εξυπηρετεί το Δημόσιο συμφέρον ή τον εαυτούλη του και την ιδιοτέλειά του δηλαδή την τσεπούλα του;
Την ιστορία των πολιτικών μας εμείς οι πιο μεγάλοι την γνωρίζουμε, γνωρίζουμε ότι με την ψήφο τη δική μας, αμέτρητοι είναι αυτοί που μπήκαν στη Βουλή με ένα κουστούμι και βγήκαν με βίλες, διαμερίσματα, κότερα, αμέτρητες καταθέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό! Όλοι αυτοί έθρεψαν σαράντα χρόνια πολλούς θυρωρούς, κηπουρούς, μανάβηδες, νταβαντζίδες, Κολλάδες, Χριστοφοράκιδες, Παπασταύρεους, αμέτρητες λίστες Λαγκάρντ ! Όλοι αυτοί «βολεύτηκαν» με τα χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα αγρότη, μισθωτού… με χρήματα της Ε.Ε., επιχορηγήσεις, δάνεια, πακέτα Ντελόρ, Μ.Ο.Π. που έπαιρναν οι Κυβερνήσεις δήθεν για έργα υποδομής, δρόμους, επενδύσεις κ.τ.λ. και δυστυχώς τα χρησιμοποιούσαν οι «επιτήδειοι» για δικούς τους αλλότριους σκοπούς… και ανά δεκαετία «ξεφύτρωναν» και νέα τζάκια…
Χαρακτηριστικές οι φράσεις Πρωθυπουργών και Υπουργών που ακούσαμε όλα αυτά τα χρόνια! Τσοβόλα δώστα όλα… Δεν θα μας γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας,- για ένα κολ..σπιτο θα μιλάμε τώρα,- τους Πρωθυπουργούς και Υπουργούς δεν τους στέλνεις φυλακή τους στέλνεις στο σπίτι τους,- μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις,- όχι σε μνημόνιο, όχι σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ… Όλα αυτά στοίχισαν δισεκατομμύρια στον Ελληνικό λαό και φυσικά υπήρξε συγκάλυψη από τους ιδίους σε όλους.
Από το όμορφο Καστελόριζο ο τότε Πρωθυπουργός μας, ΓΑΠ, αφού προεκλογικά μας είπε λεφτά υπάρχουν, τότε μας είπε ότι είναι ανάγκη να ζητήσουμε τη στήριξη του ΔΝΤ! Για την Ελλάδα μας, για τα παιδιά μας… τότε, με αυτή την σπασμωδική κίνηση του το πιστόλι εκπυρσοκρότησε! προς άλλη κατεύθυνση… με ακαριαίο θύμα την Ελλάδα. Οι δανειστές μας φουλάρουν τις μηχανές τους για να εισπράξουν τα δανικά που μας έδωσαν… σχεδιάζουν μαζί με τους δικούς μας τον τρόπο είσπραξης! Θα ξεζουμίσουμε τον Έλληνα φορολογούμενο, θα εξοντώσουμε την Ελληνική οικογένεια, οι πρώτες σκέψεις! Ο λαός βρίσκεται σε αμηχανία, του μειώνουν, μισθούς και συντάξεις, τον φορτώνουν με υπερβολικές φορολογήσεις όλων των αγαθών του, γονατίζει οικονομικά, του μειώνουν την αξιοπρέπειά του, προσπαθεί κάπου να ακουμπήσει, κάπου να βρει την αλήθεια.
Κάποτε μας είχαν πει, «…Η Ελλάδα ακολούθησε άβουλη και μοιραία το δρόμο των χρεών και των ελλειμμάτων… προειδοποιούσαμε μάταια για τα επερχόμενα δεινά… ο δανεισμός συνεχίστηκε και κορυφώθηκε στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 2000…». Ειλικρίνεια και αξιοπιστία, ήταν δύο λέξεις που κυριαρχούσαν αρχές της δεκαετίας του ’90. Μας έλεγαν επίσης ότι θα έρθει καιρός που θα χρωστάνε και τα παιδιά μας. Άκουσα προχθές να λένε ότι το κάθε Ελληνόπουλο που γεννιέται χρωστάει 32 χιλιάδες ευρώ!
Η νέα γενιά των πολιτικών μας σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αφορούν το μέλλον του τόπου, το μέλλον της δικής τους γενιάς που μέχρι τώρα, οι άλλοι, της έδιναν απλά πίστωση χρόνου, ελπίδα ζωής μέσα από την «εντατική», με αποτέλεσμα ο εικοσιπεντάρης να έχει γίνει τριανταπεντάρης και ο νέος επιστήμονας να βρίσκει διέξοδο στην ξενιτιά, αυτό φαίνεται από τη λίστα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και άλλων τόσων που ξενιτεύτηκαν.
Οι νέοι μας πολιτικοί είναι άνθρωποι με νέες ιδέες, άνθρωποι που θα μπορέσουν να κάνουν πράξη το πρόγραμμά τους, μακριά από πολιτικές αγκυλώσεις, άνθρωποι που μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους «ισχυρούς» της Ε.Ε. όπως έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα, νέοι άνθρωποι με ειλικρινά αισθήματα, νέοι άνθρωποι με υψηλούς στόχους, άνθρωποι που έχουν «ζυμωθεί» μέσα στην ανεργία και την εξαθλίωση της κοινωνίας μας, αυτοί οι άνθρωποι θα συνεισφέρουν πολλά με ένα δημιουργικό διάλογο, με αγώνες, γιατί αυτό είναι το μέλημά τους.
Ως Ευρωπαίοι Έλληνες πρέπει να γίνουμε πιο σοβαροί στην αντιμετώπισή μας. Ο Γιούνκερ είπε προχθές,»… σπάνια είμαστε υπερήφανοι γιατί είμαστε Ευρωπαίοι…» κάτι κατάλαβε ο κύριος τους τελευταίους μήνες… Κάτι που φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας παλαιότερα, τώρα τελευταία έγινε πραγματικότητα, οι «ισχυροί» της ΕΕ του Βορά «υποκλίνονται» στους ακόμα «πιο ισχυρούς» του Νότου. Οι πολίτες είναι οργισμένοι, άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως, τώρα ήρθε η ώρα να ζητήσουν τη δικαίωσή τους μέσα από την κάλπη της Κυριακής.
Από την όμορφη Αιτωλοακαρνανία μας έχουν περάσει υπουργοί, μεγάλα πολιτικά στελέχη. Αναρωτιέμαι, τι άφησαν σε αυτό τον τόπο. Πιο έργο αναπτυξιακό έγινε, πια μεγάλη βιοτεχνία αναπτύχτηκε στον τόπο μας για να απορροφήσει τους νέους μας και να μην πηγαίνουν στα βενζινάδικα της Αττικής για δουλειά. Τι ανταποδοτικά έδωσαν οι Κυβερνόντες, τόσα χρόνια, στον τόπο μας από το νερό του Μόρνου, του Αγίου Δημητρίου, που «ξεδιψάει» καθημερινά όλο το λεκανοπέδιο Αττικής κ.τ.λ.
Δεν είμαστε προϊόντα παρθενογένεσης, εδώ ζούμε και εδώ καταθέτουμε τους προβληματισμούς μας έστω παραμονές των Εθνικών εκλογών και είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τον τρόπο αντιμετώπισης στην κεντρική πολιτική με νέους ανθρώπους. Έχει σημασία να νιώσουμε τη σιγουριά ότι η επόμενη μέρα της λαϊκής εντολής θα μας βρει με μια Κυβέρνηση έτοιμη να εφαρμόσει το πρόγραμμα της για το καλό της ωραίας μας Ελλάδας και της όμορφης Αιτωλοακαρνανίας μας, για να σταματήσει αυτός ο τόπος να είναι ένα απέραντο φρενοκομείο.
Ότι παλιό είναι πλέον και σάπιο… είναι θέατρο σκιών… ότι νέο είναι καινούργιο, είναι καλοδεχούμενο, έχει τσαγανό… Ο Έλληνας νοιώθει πραγματικά προδομένος με το παλιό σάπιο πολιτικό σύστημα και όπως σοφά μας λέει ο Θουκυδίδης, την προδοσία πολλοί την αγάπησαν, τον προδότη κανένας. Στη δική μας περίπτωση προδότης δεν είναι μόνο αυτός που κάνει κακό στην Πατρίδα του είναι και αυτός, που, ενώ κατέχει Δημόσιο αξίωμα εν γνώσει του δεν κάνει όλες εκείνες τις ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που κυβερνά. Τώρα ήρθε η ώρα να θερίσουν τους καρπούς των που όλοι αυτοί έσπειραν με τα ψέματά τους χρόνια τώρα στον τόπο μας, στην Ελληνική κοινωνία, στην Ελλάδα μας…
