Οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις είναι αλήθεια ότι δεν είναι αρεστές σε κανέναν. Και κυρίως σε καμία μικρή τοπική κοινωνία που βλέπει να αποδυναμώνεται με αυτό τον τρόπο. Όμως σε κάθε περίπτωση η συζήτηση πρέπει να γίνει ψύχραιμα, με επιχειρήματα και χωρίς κραυγές. Για τα αστυνομικά τμήματα για παράδειγμα, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι πρέπει να κάθε περιοχή να αστυνομεύεται, το ερώτημα όμως είναι πως θα γίνει αυτό…
Ακόμη κι αν είμασταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου, θα ήταν αδύνατο να έχουμε ένα αστυνομικό τμήμα σε κάθε μικρό χωριό. Το κρίσιμο είναι εκεί που υπάρχει ένα αστυνομικό τμήμα να έχει την δυνατότητα (ανθρώπινο δυναμικό – οχήματα κτλ) να καλύψει την περιοχή ευθύνης του. Αυτό σήμερα δεν υπάρχει. Στο Άγιο Βλάση, για παράδειγμα, και τη δημοτική ενότητα Παρακαμπυλίων είναι αλήθεια πως το Α.Τ με την μονοψήφια ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Από την άλλη δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι η παρουσία έστω και ενός “κολοβού” αστυνομικού τμήματος, δίνει στους κατοίκους της περιοχής έστω ψυχολογικά ένα μικρό αίσθημα ασφάλειας και μπορεί να λειτουργήσει και αποτρεπτικά από το να μην υπάρχει καθόλου….
Επομένως, αυτό που χρειάζεται είναι μια πειστική απάντηση για το πως θα γίνεται η αστυνόμευση, είτε σε κάποια σημεία κλείσουν, είτε παραμείνουν τα αστυνομικά τμήματα. Αν κλείσουν τα μικρά Α.Τ, τότε τα περιπολικά θα πρέπει να κινούνται σε μια περιοχή από το Παπαδάτο Ξηρομέρου μέχρι την Ποταμούλα Μακρυνείας και τον Άγιο Βλάση, κάτι που προφανώς είναι αναποτελεσματικό… Εκτός κι αν μας πουν πως στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας θα έρθουν 30 άνδρες επιπλέον και 10 περιπολικά…. για τέτοια ενίσχυση όμως δεν γίνεται λόγος… Αυτά θα έπρεπε να είναι τα επιχειρήματα των τοπικών κοινωνιών και όχι αυτό που γελοιωδώς ειπώθηκε, ότι δηλαδή το τμήμα στον Άγιο Βλάση χρειάζεται για να αποφευχθεί ένα φανταστικό τρομοκρατικό χτύπημα στο φράγμα των Κρεμαστών ή στη γέφυρα της Επισκοπής…
