«Στον ΟΗΕ η Ελλάδα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα»

Στη διεθνή δικαιοσύνη στρέφεται η Ελλάδα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, ενώ στις 7 Ιουνίου του 2016 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τότε που το βρετανικό Κοινοβούλιο ψήφισε την εκχώρηση τους στο βρετανικό Μουσείο, σύμφωνα με τον Guardian.

Συγκεκριμένα, η ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας στην Αθήνα Ελένα Σμιθ αναφέρει πως η χώρα μας δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια με στόχο να επαναπατρίσει τα Γλυπτά και πλέον εξετάζει νέους τρόπους, που θα υποστηρίξουν το αίτημά της απέναντι στο Βρετανικό Μουσείο.Το υπουργείο Πολιτισμού και οι επιτροπές διεκδίκησης των Μαρμάρων σε όλο τον κόσμο, πρόκειται να αξιοποιήσουν την επέτειο στον αγώνα για την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Επίσης, αναζητάει τη στήριξη των διεθνών φορέων, όπως ο ΟΗΕ στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία είναι ανοιχτή σε κάθε νόμιμο μέσο πίεσης που προσφέρεται.

Ο Αριστείδης Μπαλτάς τόνισε στον Guardian: «Αν ο ΟΗΕ που αντιπροσωπεύει όλα τα έθνη του κόσμου πει ότι “τα μάρμαρα πρέπει να επιστρέψουν” τότε θα πάμε στο δικαστήριο γιατί το Βρετανικό Μουσείο θα βρίσκεται απέναντι στην ανθρωπότητα. Δεν αντιμετωπίζουμε τον Παρθενώνα ως αποκλειστικά ελληνικό έργο αλλά ως μια κληρονομιά της ανθρωπότητας». Ωστόσο, παραδέχεται πως υπάρχει το ενεχόμενο αρνητικής απόφασης για την Ελλάδα. «Τα δικαστήρια δεν αντιμετωπίζουν εξ ορισμού τα θέματα από τη σκοπιά της ιστορίας ή της ηθικής. Εξετάζουν τους νόμους» αναφέρει ο υπουργός Πολιτισμού.Συνεχίζει εξηγώντας ότι αφού «δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες που αφορούν το θέμα της επιστροφής θησαυρών, που πήραν κάποιοι από διάφορες χώρες, δεν υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη νομική βάση».

Στο δημοσίευμα παραθέτιθεται και μία νομική γνωμοδότηση 141 σελίδων, που υπογραφεί μία ομάδα δικηγόρων, μεταξύ των οποίων και η Αμάλ Αλαμουντίν.Στο έγγραφο σημειώνεται ότι η Ελλάδα πρέπει να δράσει γρήγορα, αλλιώς κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι «αποκοιμήθηκε πάνω στα δικαιώματα που είχε για πάρα πολύ χρόνο ώστε να ασκηθούν τώρα» και ότι «θα μπορούσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή να ζητήσει η Unesco συμβουλευτική κρίση από το Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη». Το διεθνές δίκαιο έχει εξελιχθεί ώστε να αναγνωρίζει σαν μέρος της κυριαρχίας μίας χώρας το δικαίωμα να ανακτά πολιτιστική περιουσία μεγάλης ιστορικής σημασίας, που αφαιρέθηκε παράνομα στο παρελθόν.

πηγή : efsyn.gr