Η αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης από τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου για το απολογισμό της δημοτικής αρχής είναι κάτι πρωτοφανές για τα τοπικά δρώμενα. Και βέβαια αυτή η αποχώρηση είναι πρωτίστως απόρροια του γεγονότος ότι δημοτική αρχή και το προεδρείο αντιμετωπίζουν τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου ωσάν να πρόκειται για συνελεύσεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα φοιτητικά αμφιθέατρα… Δεν είναι δυνατόν σε μια τέτοια κορυφαία συνεδρίαση να μην δίνεται στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης ο απολογισμός! Καθένας που διαχειρίζεται την εξουσία, ακόμη κι αν παράγει έργο προς όφελος των δημοτών δεν μπορεί να κάνει ό,τι του σκάει… δεν μπορεί να συμπεριφέρεται με το έτσι θέλω, δεν μπορεί να προτάσσει στην ημερήσια διάταξη του συμβουλίου θέματα ήσσονος σημασίας πχ. για κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και να απαξιώνει σημαντικά θέματα, όπως η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑ και οι προϋπολογισμοί των Νομικών Προσώπων του δήμου. Αν δεν μπορεί η δημοτική αρχή να κάνει δύο – τρία βασικά και αυτονόητα πράγματα για τη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, τότε είναι λογικό κάποια στιγμή και οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης να αποχωρήσουν. Επίσης οι ατάκες τύπου “απολογούμαστε στους δημότες και όχι στην αντιπολίτευση” είναι για οπαδικές εξέδρες… Όταν διαχειρίζεσαι εξουσία απολογείσαι για τη δημοκρατικότητα και την κανονικότητα της συμπεριφοράς σου απέναντι στους θεσμούς και στα όργανα!
Βεβαίως είναι δεδομένο ότι σε κάποιες περιπτώσεις η αντιπολίτευση έχει ξεφύγει στο θέμα του λαϊκισμού και της παραποίησης της αλήθειας. Δικαιούται δηλαδή ο Γ. Παπαναστασίου να μιλά για λαϊκισμό, όταν η παράταξη Τραπεζιώτη λέει πως ο προϋπολογισμός του δήμου είναι άκυρος και αυτός εγκρίνεται από όλα τα εποπτικά όργανα… Αυτό όμως δεν δικαιολογεί και ούτε δικαιώνει τη συνειδητή προσπάθεια της δημοτικής αρχής και του προεδρείου να απαξιώσουν το δημοτικό συμβούλιο.
