Η ανάγκη για αντιπολίτευση καμία φορά “συγχωρεί” τις υπερβολές… Καμιά φορά όμως, όχι πάντα! Η αντιπολίτευση του δήμου Αγρινίου επέλεξε να επικεντρώσει την κριτική προς τη δημοτική αρχή γύρω από τους καθαρισμούς των ρεμάτων. Αν η πρωτοφανής “στήριξη” του δημάρχου Αγρινίου Γ. Παπαναστασίου προς τον Περιφερειάρχη είναι μία φορά ύποπτη, η σιωπή της αντιπολίτευσης για την απουσία της Περιφέρειας είναι δέκα φορές ύποπτη… Και είναι ύποπτη, γιατί εκτός των άλλων κάνει περισσότερο αναξιόπιστες τις θέσεις της “δείχνοντας” ως μόνο και αποκλειστικό υπεύθυνο των πάντων… Μιλώντας βέβαια για αντιπολίτευση, ο λόγος γίνεται για τις παρατάξεις Μοσχολιού, Τραπεζιώτη και τους ανεξάρτητους Ρόκο και Καζαντζή που πάνω – κάτω ανέπτυξαν παρόμοια επιχειρηματολογία. Επιχειρηματολογία που σίγουρα δεν είναι αβάσιμη, αλλά από την άλλη είναι δύσκολο κανείς να κρίνει αν είναι ακριβής στο 100%. Και αυτό γιατί η αντιπλημμυρική προστασία και θωράκιση δεν εξαντλείται στους καθαρισμούς των ρεμάτων, θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα ότι οι καθαρισμοί των ρεμάτων δεν συνιστούν αντιπλημμυρική θωράκιση μιας περιοχής. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι και στον “Καλλικράτη” και σε άλλους νόμους αυτά τα δύο αναφέρονται ως ξεχωριστές αρμοδιότητες… Αρμοδιότητες που ανήκουν κατά βάση στις Περιφέρειες!
Καλή λοιπόν η κριτική στο δήμαρχο, αλλά στην κοινωνία δεν αρκεί, για τον απλούστατο λόγο ότι στο “σύστημα” που καλείται κανείς να ασκήσει εξουσία, δεν μπορεί να υπάρξουν “νησίδες ουτοπίας” όσο καλός κι άξιος αν είναι ένας δήμαρχος ή ένας περιφερειάρχης. Η περιοχή όπως έδειξαν οι πρόσφατες πλημμύρες χρειάζεται αντιπλημμυρικά έργα και ένα συνολικότερο σχεδιασμό επί του θέματος. Για αυτό δυστυχώς ούτε η αντιπολίτευση του δήμου έθεσε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων…
