Ένα πρόβλημα, μία κινητοποίηση και ένα μπαράζ ανακοινώσεων ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Εργατικό Κέντρο, Διοίκηση του Νοσοκομείου, Εργαζόμενους και Νοσοκομειακούς Γιατρούς. Όλα αυτά μπαίνουν φόντο στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με την εφημέρευση στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Αγρινίου. Ωστόσο, ένα πρόβλημα στο ευαίσθητο χώρο της Υγείας για μία ακόμη φορά γίνεται πεδίο για παιχνίδια εντυπώσεων και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Όλα αυτά γίνονται πιο ευδιάκριτα, αν έχουμε μια αντικειμενική γνώση του προβλήματος. Το πρόβλημα στην Παθολογική Κλινική είναι πρόβλημα έλλειψης προσωπικού, αλλά κυρίως πρόβλημα ποιοτικό. Και αυτό γιατί υπηρετούν πέντε παθολόγοι που καλούνται χωρίς συνδρομή ειδικευόμενων να ανταποκριθούν στις ανάγκες μιας κλινικής με μεγάλη κίνηση, αλλά και σε πλειάδα περιστατικών που προσέρχονται στα επείγοντα. Με βεβαιότητα μπορούμε να μιλάμε για εξουθένωση των γιατρών με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους ίδιους, αλλά και για τους ασθενείς. Από την άλλη όμως η Κλινική έχοντας πέντε γιατρούς και χάρις τις υπερπροσπάθειές τους δεν έχει φτάσει -τουλάχιστον ακόμη- σε καταστάσεις που προ ετών βιώσαμε στην Καρδιολογική Κλινική ή στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
Η ανάγκη οι γιατροί της Κλινικής να “κατεβαίνουν” στα επείγοντα, γιατί το ΤΕΠ δεν λειτουργεί ακόμη αυτόνομα με δικούς του γιατρούς και η έλλειψη ειδικευόμενων γιατρών είναι ίσως οι βασικότερες πτυχές του προβλήματος. Αναφορικά με τους ειδικευόμενους το φαινόμενο είναι βέβαια πανελλαδικό απότοκο της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών, ωστόσο οι ειδικευόμενοι γιατροί δεν εξαφανίστηκαν ακόμη τουλάχιστον. Σε άλλα επαρχιακά νοσοκομεία υπάρχουν ειδικευόμενοι γιατροί -όχι φυσικά στους αριθμούς παλαιότερων ετών- αλλά υπάρχουν, ενώ στο Νοσοκομείο Αγρινίου δεν πλησιάζει ειδικευόμενος, κάτι που προφανώς έχει να κάνει με “ιδιαιτερότητες” του Νοσοκομείου… Παρ΄όλα αυτά ουδείς δείχνει να προβληματίζεται… Μια άλλη πτυχή του προβλήματος είναι η διαχείριση που γίνεται στο προσωπικό, ενδεικτικό παράδειγμα το γεγονός ότι παθολόγος που προσλήφθηκε πρόσφατα μέσα από διαδικασία μόνιμης πρόσληψης αποχώρησε με απόσπαση για άλλο Νοσοκομείο.
Αυτές οι βασικές πτυχές του προβλήματος σχεδόν απουσιάζουν από όσα διατυπώνονται δημοσίως από κόμματα και φορείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ψευδαίσθηση πως επειδή υπήρξε μια κάποια βελτίωση σε άλλα τμήματα και κλινικές του Νοσοκομείου δεν θα πρέπει κανείς να ανησυχεί, να προβληματίζεται και διαμαρτύρεται για το πρόβλημα που αυτή την περίοδο ανέκυψε στην Παθολογική. Οι υγειονομικοί φορείς, εργαζόμενοι και γιατροί, κάνουν λόγο για “άνευ προηγουμένου υποστελέχωση” -και αυτό είναι το παράδοξο- με αφορμή μία κλινική που διαθέτει πέντε από τους οκτώ γιατρούς που προβλέπει το οργανόγραμμα. Αν κανείς πρέπει να κάνει αυτό τον χαρακτηρισμό σε αυτή την περίπτωση, τι θα έπρεπε να κάνει όταν την περίοδο 2014-2015 η Καρδιολογική λειτουργούσε με έναν μόνιμο γιατρό από τους έξι που προβλέπει ο οργανισμός ή όταν την ίδια περίοδο οι νεφροπαθείς από το Μεσολόγγι έκαναν αναγκαστική “εκδρομή” στο Αγρίνιο μαζί με τον νεφρολόγο που έρχονταν για να καλύψει την Μονάδα Τεχνητού Νεφρού που είχε μείνει χωρίς Διευθυντή και με ένα γιατρό; Από την μεριά τους το ΚΚΕ και το Εργατικό Κέντρο έχουν το δικαίωμα να προβληματίζονται και να διαμαρτύρονται για την κατάσταση στο Νοσοκομείο Αγρινίου, από τη στιγμή που έχουν κρατήσει ανάλογη στάση και σε άλλες “δύσκολες” στιγμές του Νοσοκομείου στο πρόσφατο παρελθόν.
Εκείνο όμως που μένει από όλη αυτή τη διαμάχη είναι οι πολίτες να εξακολουθούν να μην είναι ευχαριστημένοι από τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου και ταυτόχρονα να παρακολουθούν έναν καυγά για τις τυχόν βελτιώσεις -τις οποίες έχουν πληρώσει οι ίδιοι μέσα από αλλεπάλληλες περικοπές- είτε έναν καυγά για τις ευθύνες των προβλημάτων που κάθε φορά προκύπτουν στο Νοσοκομείο.
