Χρειάζεται μία ακόμη διαφωτιστική αλλά και “διασκεδαστική” συζήτηση

«Πρωτοστατούντος» του πρώην δημάρχου Αγρινίου, ο οποίος βραβεύτηκε από τη διοικούσα επιτροπή του τοπικού παραρτήματος για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στην «κοινωνία» του «μη κερδοσκοπικού» σωματείου (ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου δηλ.) της ΕΛΕΠΑΠ. Το γεγονός ότι παρά το ρουσφέτι οι ψήφοι δεν «έφτασαν», δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία, αφού το βραβείο θα παραμένει στην ιδιωτική προθήκη του πρώην δημάρχου, αγκαλιά με τα τρόπαια της πολιτικής του διαδρομής, για να του θυμίζει, ότι χάρη σ’ αυτόν η ιδιωτική «μη κερδοσκοπία», κέρδισε κατά κράτος (και με τη βοήθεια του «τοπικού κράτους») τη δημόσια πρόνοια.

Αυτό το απόσπασμα από την ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης «Ανυπότακτο Αγρίνιο» σχετικά με τη μη τήρηση της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου για την παραχώρηση της δημοτικής έκτασης με σκοπό εκτός από το κέντρο αποκατάστασης της ΕΛΕΠΑΠ να στεγαστεί και το δημόσιο Ειδικό Σχολείο «Μαρία Δημάδη», κυριολεκτικά τα σπάει… Και τα σπάει γιατί με μόνο 80 – 90 λέξεις λέει τόσα πολλά για αυτή την υπόθεση. Φαίνεται πως στο «Ανυπότακτο Αγρίνιο» εμπνέονται, όταν διαπιστώνουν ρουσφέτια… Και βέβαια το αίτημα της παράταξής τους -που εκκρεμεί εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο- για συζήτηση της μη τήρησης του όρου παραχώρησης του οικοπέδου, θα πρέπει να το επαναφέρουν… Ήταν άκρως διαφωτιστική για τις ευθύνες ορισμένων, αλλά και “διασκεδαστική” υπό ένα άλλο πρίσμα, η συζήτηση για τη δωρέα των Αφων Παναγόπουλου που έκανε φτερά… Παρόμοια συζήτηση μπορεί και πρέπει να γίνει και για την υπόθεση του οικοπέδου που παραχωρήθηκε στην ΕΛΕΠΑΠ. Και θα δούμε που υπάρχουν ευθύνες και θα “διασκεδάσουμε”…