Η πρόταση του Λ. Δημητρογιάννη για μετονομασία του Νοσοκομείου Αγρινίου σε “Νοσοκομείο Αγρινίου Σπύρου και Ελένης Τσικνιά” είναι μια πολύ καλή πρόταση. Όμως είναι πραγματικά να απορεί κανείς για το χρόνο που αυτή γίνεται και για το πρόσωπο από το οποίο γίνεται.
Ο πρώην Διοικητής του Νοσοκομείου Λάμπρος Δημητρογιάννης, που είχε την τύχη να βρεθεί στη διοίκηση του Ιδρύματος στην περίοδο της μεταστέγασης από το παλιό στο νέο κτίριο, θα έπρεπε πριν από όλα να μας εξηγήσει γιατί, όταν το καλοκαίρι του 2013 εγκαινιάστηκε το νέο κτίριο του Νοσοκομείου, όταν δηλαδή ήταν η καταλληλότερη στιγμή, δεν έγινε κάτι τέτοιο… Και κυρίως γιατί το νέο κτίριο εγκαινιάστηκε με την πλακέτα (που είναι το ελάχιστο) να μνημονεύει μόνο τους κυβερνητικούς παράγοντες της εποχής και όχι τους μεγάλους δωρητές… Μια πλακέτα εξάλλου για να αλλαχθεί δεν είναι απαραίτητο να βγει ΦΕΚ, ούτε καν απόφαση του ΔΣ του Νοσοκομείου χρειάζεται… Αυτό έδειξε τουλάχιστον η μετέπειτα εμπειρία. Αφού λοιπόν ο ίδιος δεν μπόρεσε να βάλει τα ονόματα των δωρητών στην τιμητική πλακέτα, πεντέμισι χρόνια μετά τι θέλει ακριβώς να μας πει;
