Σε χώρες που η πολιτική τους λειτουργία είναι τριτοκοσμική, όπως η Ελλάδα, είθισται η εκάστοτε Κυβέρνηση να αντιμετωπίζει τα τοπικά προβλήματα/αιτήματα/ανάγκες με βάση το αν ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης ή ο νομάρχης παλιότερα προέρχεται από το κυβερνών κόμμα.
Ξαφνικά, θα μπορούσε να πει κανείς, με τη διαφαινόμενη -με βάση και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών- εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία προκύπτει μια “ευθεία γραμμή” που ξεκινά από την Κυβέρνηση, περνά από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και καταλήγει στο δήμο Αγρινίου. Η θητεία του νεοεκλεγέντος Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριου Φαρμάκη και του επανεκλεγέντος δημάρχου Αγρινίου Γιώργου Παπαναστασίου -αν μάλιστα η ΝΔ καταφέρει να ξεπεράσει το σκόπελο της εκλογής Πρόεδρου της Δημοκρατίας και υπάρξει τελικά μια αδιατάρακτη κυβερνητική θητεία- θα συμπέσει με τη θητεία του Κ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία.
Αυτό δημιουργεί υψηλές προσδοκίες τόσο για τον Νεκτάριο Φαρμάκη ως νέο Περιφερειάρχη, όσο και για τη δεύτερη θητεία του Γιώργου Παπαναστασίου στο δήμο Αγρινίου. Η καλή συνεργασία ανάμεσα στο νέο Περιφερειάρχη και το δήμαρχο Αγρινίου θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αφού οι δυο τους διατηρούν στενούς πολιτικούς δεσμούς από την εποχή που ο Νεκτάριος Φαρμάκης ήταν υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του Γ. Παπαναστασίου, όταν εκείνος διεκδίκησε το 2010 να είναι ο πρώτος αιρετός Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας. Αυτή η συνεργασία από μόνη της, πολλοί πιστεύουν πως είναι αρκετή για να φέρει καλά αποτελέσματα για την περιοχή. Αν οι δυο τους έχουν συνομιλήτη μια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τότε θα πρέπει να υπάρξουν για το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα.
Κατ’ επέκταση, αν τελικά η ΝΔ καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση που θα αντέξει για τουλάχιστον τρία/τριάμιση χρόνια, η κρίση για τη δεύτερη θητεία του Γιώργου Παπαναστασίου στο δήμο Αγρινίου και τη θητεία του Νεκτάριου Φαρμάκη στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα είναι πολύ αυστηρή.
