Το Ιόνιο ταΐζει και γεννά τις σούπερ καταιγίδες που ξεσπούν με μανία στην Ελλάδα

Όλες οι διεθνείς µελέτες συντείνουν στο ότι τα ακραία φαινόµενα θα «χτυπούν» µε µεγαλύτερη σφοδρότητα στο µέλλον την Ελλάδα, όπως και γενικότερα τη Μεσόγειο. Το Ιόνιο θα εξακολουθεί να… δέχεται µεσογειακούς κυκλώνες (Medicanes – από το Mediterranean Hurricanes), η ηπειρωτική Ελλάδα θα κινδυνεύει λιγότερο από αυτούς, αλλά οι Αρχές οφείλουν να προετοιµάζονται για όλα τα ακραία φαινόµενα.

«Στο µέλλον η Μεσόγειος και κατ’ επέκταση και η Ελλάδα θα έχουν υψηλότερες θερµοκρασίες και τα ακραία καιρικά φαινόµενα θα είναι πιο έντονα και άρα πιο ακραία. Οι µεσογειακοί κυκλώνες θα έχουν µια µικρή πτώση στη συχνότητά τους, αλλά θα είναι πιο έντονοι. Η µορφολογία του εδάφους της πατρίδας µας µε το ανάγλυφο και τα πολλά βουνά βοηθά ώστε να υπάρχουν σύγκλιση των αερίων µαζών και ανοδικές κινήσεις τους», µας λέει ο αναπληρωτής καθηγητής Μετεωρολογίας στο τµήµα Γεωλογίας του ΑΠΘ, Γιάννης Πυθαρούλης, ο οποίος έχει ασχοληθεί επισταµένως µε τους µεσογειακούς κυκλώνες ήδη από το µεταπτυχιακό και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήµιο Reading στην Αγγλία.

Ένας µε δύο ισχυροί κυκλώνες εµφανίζονται κάθε χρόνο στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, κυρίως στο Ιόνιο Πέλαγος. «Ζουν» πάνω από τη θάλασσα και παίρνουν ενέργεια από αυτή, ενώ όταν φτάσουν στη στεριά ξεσπούν τη µανία τους µε ισχυρούς ανέµους ή σφοδρές βροχοπτώσεις, ή κατά δύο µαζί. Τελευταίο περιστατικό η εξωτροπική καταιγίδα «Ζορµπάς», που έπληξε την Ανατολική Μεσόγειο στις 27 Σεπτεµβρίου 2018 και δύο µέρες αργότερα µπήκε στην Πελοπόννησο, δυτικά της Καλαµάτας, ενώ ο «Νούµα» τον Νοέµβριο του 2017 έφερε τη φονική πληµµύρα στη Μάνδρα Αττικής, που άφησε πίσω της 23 νεκρούς.

Ακόµη ένας πιο ισχυρός µεσογειακός κυκλώνας µε ριπές ανέµου που ξεπερνούσαν τα 140 χιλιόµετρα την ώρα, ο Medicane Qendresa, «χτύπησε» τη Μάλτα στην Ανατολική Σικελία και το νησί Λαµπεντούζα, στις 7 Νοεµβρίου 2014, προκαλώντας τεράστιες ζηµιές. Τα ακραία καιρικά φαινόµενα δεν είναι µόνον οι µεσογειακοί κυκλώνες και οι υπερκαταιγίδες. Η κλιµατική αλλαγή αλλάζει το τοπίο στην ατµόσφαιρα και τα φαινόµενα ξεσπούν µε απίστευτη µανία πάνω σε κατοικηµένες περιοχές, σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή. Οι µετεωρολογικές βόµβες, δηλαδή τα βαροµετρικά χαµηλά που δυναµώνουν γρήγορα, προβληµατίζουν επίσης τους επιστήµονες, όπως και οι ανεµοστρόβιλοι ή οι υδροστρόβιλοι.

Κάθε δύο με τρία χρόνια
Σπάνιο, αλλά όχι ασυνήθιστο φαινόµενο είναι για τους επιστήµονες η υπερκαταιγίδα. Ο οµότιµος καθηγητής Μετεωρολογίας και Κλιµατολογίας του ΑΠΘ, Θεόδωρος Καρακώστας, ο επιστήµονας που ασχολείται κατεξοχήν µε τα ακραία καιρικά φαινόµενα, ανέφερε ότι τέτοια φαινόµενα συµβαίνουν δύο φορές κάθε τρία χρόνια και πρόσθεσε ότι το συγκεκριµένο της Χαλκιδικής εντοπίστηκε αρχικά το απόγευµα της Τετάρτης στην περιοχή των Πρεσπών.

«Από εκεί ξεκίνησε µια ατµοσφαιρική διαταραχή στην ανώτερη ατµόσφαιρα. Μια πολύ ψυχρή αέρια µάζα κινήθηκε από Βορρά προς Νότο, πέρασε όλη την περιοχή του Βερµίου και των Πιερίων, και κατέβηκε στην κοιλάδα της Ηµαθίας και της Πέλλας. Κάποια στιγµή έφτασε στα παράλια του Θερµαϊκού Κόλπου, ο οποίος είναι µια πολύ θερµή, αβαθής θάλασσα, µε µεγάλη εξάτµιση και εµπλουτισµό της αέριας µάζας σε υδρατµούς. Ετσι η ψυχρή αέρια µάζα που ξεκίνησε από τις Πρέσπες πίεσε µε καθοδικές κινήσεις τη θερµή και υγρή αέρια µάζα, την οποία ανάγκασε να κινηθεί προς τα πάνω. Η καταιγίδα ενισχύθηκε µε υγρασία και δυνάµωσε ακόµη περισσότερο. Καθώς, µάλιστα, το φαινόµενο κινούνταν αρκετά γρήγορα, έγινε πάρα πολύ έντονο και έδωσε αυτά τα ανεπιθύµητα αποτελέσµατα», επεσήµανε ο κ. Καρακώστας.

Η υπερκαταιγίδα συνέχισε την πορεία της, για να εξασθενήσει λίγο πριν από τα µεσάνυχτα πάνω από τη Λήµνο. ∆εν ήταν η πρώτη ούτε -δυστυχώςκαι η τελευταία. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013 µια ανάλογης έντασης υπερκαταιγίδα έπληξε το λεκανοπέδιο της Αττικής. Για περίπου 7 ώρες όλη η Αττική δεχόταν σφοδρές καταιγίδες, ισχυρούς ανέµους, «βροχή» από αστραπές και κεραυνούς και το φαινόµενο χαρακτηρίστηκε πρωτοφανούς ραγδαιότητας.

Με πληροφορίες και από ethnos.gr