«Τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού Covid-19, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας των ως άνω Επιτροπών. Δίωξη επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση ή εξύβριση». Αυτό λέει η τροπολογία που ήρθε από την κυβέρνηση.
Και φυσικά θα δημιουργούσε το ακαταδίωκτο των λοιμωξιολόγων πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί όμως ο σπαραγμός για το ακαταδίωκτο; Η λοιμωξιολόγοι απλώς εισηγούνται, όλα τα περιοριστικά μέτρα της πανδημία και όλη η έκτακτη νομοθεσία του covid αποφασίζονται από την Κυβέρνηση, έχουν την υπογραφή του Υπουργικού Συμβουλίου και περνούν από τη βουλή.
Θα υπήρχε άραγε ποτέ γιατρός που θα εξέταζε τον ασθενή, αν ο ασθενής νωρίτερα τον προειδοποιούσε ότι ή θα τον κάνει καλά και μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που θα του θέσει ο ίδιος ή θα του κάνει μήνυση;
Οι γιατροί δεν είναι θεοί και δεν γνωρίζουν τα πάντα, ούτε έχουν στο τσεπάκι τους τις λύσεις. Εξάλλου, ο κορονοϊός απέδειξε ότι η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα πιάστηκε εξαπίνης, όπως επίσης και το γεγονός από ένα σημείο και έπειτα επέδειξε αντανακλαστικά. Έτσι φτάσαμε να έχουμε εμβόλια, μέσα σε μερικούς μήνες, όταν σε άλλες πρόσφατες περιπτώσεις (ιός Έμπολα) χρειάστηκε μια πενταετία. Και ας μην μας προβληματίζει που πολλές φορές έχουν διαφορετικές απόψεις, η επιστημονική γνώση και πρόοδος προέκυψε μέσα από την αντιπαράθεση και ζύμωση εντελώς διαφορετικών απόψεων και προσεγγίσεων.
