Το να μην είναι ικανοποιημένος ο Εμπορικός Σύλλογος Αγρινίου από τη ρύθμιση για τα χρέη της πανδημίας, τις 36 άτοκες ή 72 έντοκες δόσεις και να ζητά σε 120 δόσεις, είναι κάτι που μπορεί κάποιος να το καταλάβει. Όμως ο Εμπορικός Σύλλογος Αγρινίου ζητά διαγραφή μέρους των οφειλών και αποπληρωμή των υπολοίπων σε 120 δόσεις.
Ακούγεται παραδόξως ακόμη ωραία η διαγραφή οφειλών, η σεισάχθεια…. Όμως δεν μπορεί να συμβεί και το είδαμε αυτό στο πολύ πρόσφατο παρελθόν. Γιατί προφανώς θα πρέπει να συμβεί για όλους… δεν είναι μόνο το λιανεμπόριο που επηρεάστηκε από το lockdown… Δεν μπορεί να συμβεί όμως για όλους για τον απλούστατο λόγο ότι αν συνέβαινε θα έφερε τα δημοσιονομικά σε πολύ δυσχερή θέση, με αποτέλεσμα το βάρος να επιστρέψει ξανά μέσω άλλης οδού στην κοινωνία. Το κράτος πάντα ελπίζει ότι κάτι θα εισπράξει. Φυσικά δεν θα εισπράξει τα πάντα, γιατί ισχύει και το ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. To πρόβλημα είναι ότι το κράτος στερεί αλλά εργαλεία από τον ιδιωτικό τομέα για να αναπτυχθεί. Αλλά αυτό δυστυχώς δεν το συζητά και δεν το ζητά ούτε ο ιδιωτικός τομέας. Η σεισάχθεια είναι πάντα η εύκολη λύση…
